Áður kvað ég oft við raust

Áður kvað ég oft við raust
allt var baðað sól og vori.
Nú með hraða nálgast haust
nú er maður þyngri í spori.

Bak í keng og röddin rám
ræna í engu standi.
Ég er genginn upp að knjám
út á sprengisandi.

Vísnarausið víða ber
vitni klausum stolnum
því að hausinn á mér er
eins og laus frá bolnum.