Mér leiðist og blöskrar þetta þóf

Sigurður Jónsson frá Brún var eitt sinn staddur á árshátíð hestamannafélagsins Fáks. Um þær mundir átti Sig. hryssu sem hann kallaði Össu. Er hann hafði horft á dansinn um stund, bar þar að Kristján Samsonarson frá Bugðustöðum og lét Sig. hann heyrið eftirfarandi stef:
Mér leiðist og blöskrar þetta þóf
ég þreytist á kjaftasuðu.
Þær dansa betur sem hafa hóf
en hryssurnar stígvéluðu. Sig. J frá Brún
Kristján svaraði:
Hann á móti hér í Vík
heyrði ljóta kliðinn
engin snót var Össu lík
upp á fótasiðinn.

Heyrði löngum hófasköll
hefja söng og bragi.
Mat því föngin unaðs öll
eftir göngulagi.

Allar vísurnar eru á Skagfirðingavef en ótengdar og þriðja hending þar er:
engin snót var Ástu lík