1.
Þú hefur mér ástúð og umhyggju veitt
að endingu fylgt mér úr hlaði.
Að launum færðu þó aðeins eitt,
ósk mína á gulnuðu blaði.
2.
Ég legg frá mér pennann og blaðið ég brýt
og best er í lokin að segja.
Með stökustu rósemi því lögmáli lýt
að lifa sem fjöldinn og deyja.
