SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1281)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
ParadísarmissirFyrsta ljóðlína:Ó, hvar ertu nú
Höfundur:John Milton
Þýðandi:Jón Þorláksson
Heimild:Íslenskt ljóðasafn V. bindi. Viðm.ártal:≈ 0
1. Ó, hvar ertu núaðvörunar ræðandi raust? er röðli ofar postullegur heyrði á Pathmeyju sjóna sjáandi er þú svo við gallst: „Vei fólki því er á fold byggir!“ 2. Er nú annað sinnillur dreki hefir fastráðið friði að spilla og með ofsafeikn ofan geysar harðsólginn hefndar yfir höfuð manns. 41. Eg em aumasturallra þeirra aðeins yfir þeim í ógæfu. Þvílíka gleði hefir gefið mér í minn ávinning ofmetnaður. 48. Far nú vel, þú vonog með voninni far vel ótti þú og yfirbót! Allt gott er mér tapt og á enda kljáð; þú skalt í þess stað þá hið vonda! gjörast mér jafnan gott upp héðan. (Satan lítur Adam og Evu í Paradís) 53. Ó, þið hugljúfu hjónhvort við annað! lítið viti þið hve liggur nærri umbreyting voleg á ykkar hag þá er þverra mun þessi gleði og þið sorg seljast því sárari sem þið meiri hafið nú munað hafið. 54. Sæl þið að sönnuen hvað sæld ykkar ótryggleg er og illa geymd! . . . (Kvöld í Paradís fyrir syndafallið) 62. Nú kemur kvöldog kufli steypir heldur húmleitum yfir hvaðvetna fylgdi þögn því og þegar voru dýr í foldarflet og fugl í hreiður til nætur næðis niður komin. 78.
Blíður er árblær blíð er dags koma fylgja henni tónar töfrafullir árvakra fugla sem er eyrna lyst. 79. Blíður er röðullþá er breiðir hann austan árgeisla á unaðs foldir yfir grös, eikur og aldini sem þá deig glansa fyri döggfalli. 80. Blíður er sá ilmursem upp af jörð eftir regn rakri rauk í blóma; blíð er kvöldkoma í kælu mildri og hljóðlát gríma með helgum sér fagurrödduðum fugli þessum. 81. og með mána þeimer svo milt lýsir . . . |