Hugleiðingar

Hels á slóðir hrapaði
harmar þjóðin skaðann,
Árni góði gersemi
gullvel ljóðin kvað hann.

Þó hann gengi í þrælaspor,
þrátt hjá mengi hló ´ann,
róms í strengi von og vor
vel og lengi dró ´ann.

Þegar bylur bæinn sló,
burtu yl að strjúka,
munaþilið reifði ró
raddarspilið mjúka.

Öls í krá ef komast vann
kættist dável sálin.
Man ég þá er þrumdi hann
Þorsteins Hávamálin.

Þó við byndi Bakkus ást
– bæri lyndisgalla,
heilsteypt mynd af manni sást
milli syndafalla.