Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1280)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Til Guðmundar HannessonarFyrsta ljóðlína:Þeim fylgja jafnan Íslands vættir allar
Höfundur:Þorsteinn Erlingsson
Heimild:Fjallkonan. bls.11. árg 1894 bls. 116
Viðm.ártal:≈ 1900
1. Þeim fylgja jafnan Íslands vættir allar,og eins og vonarbjarmi af nýrri tíð, sem gamla Frón úr flokki vorum kallar með frægum sigri eftir Hafnar stríð, og það var alltaf okkar mesta gaman að eiga með þeim glaðan lokadag, og enn í kvöld við sitjum hérna saman og syngjum okkar gamla veislulag.
2. Við fögnum því þú fer nú, vinur góður,með fremd og dug á burt af vorri strönd, við vitum úti í ægi blíða móður, sem enn er þörf á mjúkri sonarhönd. Þau mein sem Íslands eymdardögum valda þau eru djúp og hafa lengi blætt, og meiðslið eftir fötur fjögra alda á fáum árum verður ekki grætt.
3. Eins hlægir oss að hjúkrun mörgum vinnurog hjálp í nauðum þín hin fagra mennt, og að þín mannúð eins þá vesöld finnur, sem ekki getur hest og borgun sent; hún veit að söm er þraut í þeirra meinum, og þörfin jöfn á líkn og vinaryl, sem tárast innst í eymdar sinnar leynum, enn eiga hvorki gull né silfur til.
4. Já, gamli vinur, farðu þá í friðiog framtíð Íslands sé þín koma góð; sá hefir oftast orðið þar að liði sem öndvert hér i flokki vorum stóð. Við látum þig nú ljúfar kveðjur flytja og leggja gamla móðurskautið á frá þeim sem heim til hennar seinna vitja og hinum sem hún aldrei fær að sjá. Athugagreinar
Í Fjallkonunni 1894 segir:
Guðmundr læknir Hannesson hefur sest að í Skagafjarðarsýslu til að gegna þar læknisstörfum, enn ekki farið austur í Múlsýslu; gegnir því Jón læknir Jónasson frá Hjarðarholti læknisumdæminu í N.-Múlasýslu sem fyr. Til Guðmundar Hannessonar orti Porsteinn Erlingsson, áðr enn hann fór frá Kaupmannahöfn. |
