Söfn

Íslenska

Bragi

Íslenska

Kópavogur

Mosfellsbær

Borgarfjörður

Dalasýsla

Húnaflói

Skagafjörður

Haraldur (Svarfdælir)

Þingeyjarsýslur

Árnessýsla

Vestmannaeyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt (3139)

Afmæliskvæði (14)

Annálskvæði (1)

Ádeilukveðskapur (1)

Ákvæðaskáldskapur (1)

Ástarljóð (32)

Baráttukvæði (1)

Biblíuljóð (2)

Brúðkaupsljóð (9)

Bæjavísur (2)

Bænir (1)

Bænir og vers (25)

Eddukvæði (30)

Eftirmæli (41)

Ellikvæði (7)

Formannavísur (22)

Fræðsluljóð (3)

Gamankvæði (31)

Grýlukvæði (8)

Harmljóð (3)

Háðkvæði (4)

Hátíðaljóð (6)

Háttatöl / Háttalyklar (1)

Heilræði (10)

Heimsádeilur (8)

Helgikvæði (47)

Hestavísur (1)

Huggunarkvæði (2)

Hyllingarkvæði (2)

Jóðmæli (3)

Jólaljóð (5)

Kappakvæði (5)

Konungalof og fyrirmenna (2)

Kveðið fyrir börn (3)

Kvæði um biskupa (6)

Kvæði um heilaga menn (1)

Leppalúðakvæði (1)

Lífsspeki (5)

Ljóðabréf (18)

Matarvísur (1)

Minningar- og erfiljóð (29)

Náttúruljóð (52)

Rímur (204)

Sagnadansar (52)

Sagnakvæði (4)

Sálmar (417)

Sjóhrakningar (2)

Sorgarljóð (1)

Sónarljóð (14)

Særingar (1)

Söguljóð (13)

Tíðavísur (15)

Tregaljóð (6)

Vetrarkvæði (2)

Vikivakar (13)

Vögguljóð (5)

Ýkjukvæði (5)

Þjóðkvæði (1)

Þorrakvæði (4)

Þululjóð (5)

Þulur (2)

Ættjarðarkvæði (54)

Ævikvæði (6)

Ævintýrakvæði (3)

Otto Wathne

Fyrsta ljóðlína:Þökk þér, Wathne, að þú komst til lands

Höfundur:Þorsteinn Erlingsson

Heimild:Þorsteinn Erlingsson: Þyrnar. Þriðja prentun aukin. Reykjavík 1918.

bls.142

Bragarháttur:Sex línur (þríliður) fer,- þrí- og tvíkvætt aBaBaB

Viðm.ártal:≈ 1900

Tímasetning:1898

Skýringar

Undir heiti stendur: „1843-1898“

Þökk fyrir, Wathne, að þú komst til lands,
þökk fyrir austræna blæinn;
þjer fylgdi hamingja ins þrekvarða manns,
þú áttir fegursta daginn;
leingi mun bjarminn af brúninni hans
út’ við sæinn.

Fallið er merki þitt, fullhuginn mær,
fræknastur okkar í stríði.
Einn vannstu sigur sem enginn vor fær,
Íslandi verðurðu prýði;
þess vegna ljóma yfir leiði þitt slær
upp frá víði.

Sárt er nú hjartað – og sólin hans er
sigin í hafdjúpið alda,
þar var að leita ef að þér eða vér
þurftum á drenglund að halda;
því hneigir lotning vor líkinu’ hans hér
hinu kalda.

Sjaldan svo frækinn, svo fágætan mann
færðan til grafar vér sáum.
Fár var hér sárara syrgður en hann,
syrgður af háum og lágum.
Hvíldu þá, ættjörð, höfðingja þann,
– einn af fáum.