Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Jón Pétursson háyfirdómariFyrsta ljóðlína:Látlaust fas og falslaust hjarta
Höfundur:Grímur Thomsen
bls.395–396
Viðm.ártal:≈ 1875
1. Látlaust fas og falslaust hjarta,– finnst ei annað betra skraut – með þessu réð hann skrúði skarta. Skýrt var yfirlitið bjarta, hið ytra þar hins innra naut.
2. Farinn er hann til feðra sinna,fagna þeir tryggum syni vel; fyrir minning framliðinna fróðum hal var ljúft að vinna, hafði hann íslenskt hugarþel.
3. Íslenskur var bæjarbragur,breytt var ei frá gömlum sið; tryggðarinnar forn og fagur frændum skein og vinum dagur; hugljúft var það heimilið.
4. Réttlætið þó mest hann metti,mat hann fleira en verkin tóm; hugarfarið hátt hann setti himins fyrir æðsta rétti mun hann hreppa mildan dóm.
5. Öldungsins hér allir saknaástvinir með hrygga lund, en – huggun er að vita hann vaknar, við með nýju fjöri raknar, eftir langan elliblund. |