Tveir menn á ferð | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur
Um Braga
Ljóð
Lausavísur
Höfundar
Þýðendur
Bragarhættir
Heimildir
Handbók

Söfn

Íslenska
Bragi
Íslenska
Kópavogur
Mosfells­bær
Borgar­fjörður
Dalasýsla
Húnaflói
Skaga­­fjörður
Haraldur (Svarfdælir)
Þingeyjar­­sýslur
Árnes­sýsla
Vestmanna­eyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt  (3127)
Afmæliskvæði  (14)
Annálskvæði  (1)
Ádeilukveðskapur  (1)
Ákvæðaskáldskapur  (1)
Ástarljóð  (32)
Baráttukvæði  (1)
Biblíuljóð  (2)
Brúðkaupsljóð  (9)
Bæjavísur  (2)
Bænir  (1)
Bænir og vers  (25)
Eddukvæði  (30)
Eftirmæli  (41)
Ellikvæði  (7)
Formannavísur  (22)
Fræðsluljóð  (3)
Gamankvæði  (31)
Grýlukvæði  (8)
Harmljóð  (3)
Háðkvæði  (4)
Hátíðaljóð  (6)
Háttatöl / Háttalyklar  (1)
Heilræði  (10)
Heimsádeilur  (8)
Helgikvæði  (47)
Hestavísur  (1)
Huggunarkvæði  (2)
Hyllingarkvæði  (2)
Jóðmæli  (3)
Jólaljóð  (5)
Kappakvæði  (5)
Konungalof og fyrirmenna  (2)
Kveðið fyrir börn  (3)
Kvæði um biskupa  (6)
Kvæði um heilaga menn  (1)
Leppalúðakvæði  (1)
Lífsspeki  (5)
Ljóðabréf  (18)
Matarvísur  (1)
Minningar- og erfiljóð  (29)
Náttúruljóð  (52)
Rímur  (204)
Sagnadansar  (52)
Sagnakvæði  (4)
Sálmar  (417)
Sjóhrakningar  (2)
Sorgarljóð  (1)
Sónarljóð  (14)
Særingar  (1)
Söguljóð  (13)
Tíðavísur  (15)
Tregaljóð  (6)
Vetrarkvæði  (2)
Vikivakar  (13)
Vögguljóð  (5)
Ýkjukvæði  (5)
Þjóðkvæði  (1)
Þorrakvæði  (4)
Þululjóð  (5)
Þulur  (2)
Ættjarðarkvæði  (54)
Ævikvæði  (6)
Ævintýrakvæði  (3)

Tveir menn á ferð

Fyrsta ljóðlína:Að þar hneigist ræðu reyr
Höfundur:Einar Andrésson í Bólu
Heimild:Einar Andrésson í Bólu. Menn og minjar. Íslenzkur fróðleikur og skemmtun. VI. Finnur Sigmundsson bjó til prentunar. Reykjavík 1949.
bls.20–23
Viðm.ártal:≈ 0
1.
Að þar hneigist ræðu reyr,
rekkar meginfjáðir
sama veginn sóttu tveir
seint á degi báðir.
2.
Ræðu skjóma rykktu þar
runnar frómu skíða,
margt á góma báðum bar,
blakk af tómi ríða.
3.
Spurn því hrundu hjals af ör,
sem helst var bundin vafa,
þeirra mundi meiri hvör
metorð fundið hafa.
4.
Annar brátt því ansa fer,
álit hátt það geldur:
„Eg er máttarmeiri þér,
minn samdráttur veldur.
5.
Þig ásækir þrot til falls,
þörfin klækjum veldur,
þig fátækan þekki eg alls,
þess um rækan heldur.
6.
Árla jafnan upp eg rís
auðs að safni laginn,
þar við dafnar vegur vís,
vald og nafn í haginn.
7.
Ormaset eg ávinn mér,
útsjón metin veldur,
svefn og leti þegar þér
þrátt við fletið heldur.
8.
Gæfumunur okkar er,
elur grunur sanninn,
auðnuhrun þó hnekki þér,
hljótir una þanninn.“
9.
Gauti síðan gorti brá
gremju níðislyndur.
Hirði skíða hinum þá
harðnaði gríðar vindur.
10.
Hýrgaður staupi hjals af stig
hirðir laupa kveður:
„Enginn kaupir orð á sig
einu raupi meður.
11.
Þér eg inna þori snjallt,
þegn í minna gildi,
virðing þinni helst fer hallt,
hver því sinna vildi.
12.
Rétt sú heyrist rísa fregn,
rædd af freyrum branda:
Þér ei meiri Mammons þegn
muni á leiri standa.
13.
Nokkra grunar Freys á frú,
fremd að mun hvað lægir,
marar funa fylkir þú
fépyngjuna dragir.
14.
Snilli ringa snotrir tjá,
snauða þyngja meinum,
tíðum slyngur telur þá
tvo peninga úr einum.
15.
Okrar jarðir þínar þú,
þrátt að arði ringar,
kaupi skarðað kveinar hjú,
kúgun harða þvingar.
16.
Eg, þó metist auðnusljór,
uni betur mínu,
en þú getur aldrei rór
eirt á fleti þínu.
17.
Auðs þótt beinan akir veg
ævin treinist meðan,
þú flytur á einum eins og ég
allra seinast héðan.
18.
Get eg standist oddum á,
eðlis vanda háðir
japa landa jöfrar þá
jarðeigandi báðir.
19.
Spursmál hneigist spakt þar að,
spjöllum eigi gaman,
til hvers segjast þá vill það,
sem þú hefir dregið saman? “
20.
Bræði fylldur búrinn þá
blakk nam gildur keyra,
hinn við skildi, hjali brá,
hann ei vildi meira.
21.
Máls við annir óþarfar
ergjur sannar báru,
hvorugur annan kvaddi þar,
hvað svo manna váru.
22.
Enginn efa skatna skal,
skráð ef stefin grunda:
Málugur hefir hlýtt á tal
Hlakkar refils Þunda.