Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Við jarðarförFyrsta ljóðlína:Dimmt er hvert rökkur er dagsbjarminn þrýtur
Höfundur:Ólöf Sigurðardóttir frá Hlöðum
Heimild:Ólöf frá Hlöðum: Ritsafn.. bls.144–145
Viðm.ártal:≈ 1925
Tímasetning:Á milli 1913 og 1930
1. Dimmt er hvert rökkur er dagsbjarminn þrýtur,dapur sá mökkur er lífinu slítur. Þá nóttin er gengin og árdagur ómar, þá ymur hver strengur og morgunninn ljómar.
2. Ó, gætu þeir séð sem að syrgja og missaþá sannleikans gleði sem óhult er vissa, að bönd þau sem tengja’ okkur eilífð ná yfir, að allt sem við fengum og misstum það lifir.
3. En alltaf það vekur hið innsta og hlýja,er alfaðir tekur og gefur hið nýja. Faðir í hendur þér felum við andann, fullvís er lending á strönd fyrir handan. |
