Í vor

Varla Dönum verður tamt
vafs í lagaflíkum,
af því þá vantar alla samt
organ pólitíkum. –

Kvakið skáld! Því kemur fugl á vori!
Keyrið léttan vængjafákinn á!
Vekið fjör og sprettið nú úr spori,
sprækleik yðar látið alla sjá!
Látið bara gamla leirinn slettast,
lögin eru góð og kvæðin fríð,
yðar svo að megi frægðin fréttast,
fyllið blöðin! Yrkið þið í gríð!

Vakna bráðum vonar ljósar stundir,
vaknar löngun eftir betri hag;
alltaf syngur öldufallið undir –
eitthvað tefur bjartan frelsis dag.
Það veit guð að danska stjórnin stinn er,
stautar sína gömlu pólitík,
alltaf étur afturhaldsins „dinner“ –
allir vita það í Reykjavík.