Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Málskrúð í EyjafirðiFyrsta ljóðlína:Þá umfeðmings „sprungu upp“; grösin græn
Höfundur:Jón Thoroddsen
Viðm.ártal:≈ 1850
Tímasetning:1840
Skýringar
„Þessi vísa, sem kölluð er Florilegium, er samkynja vísu Bjarna amtmanns Thorarensens í kvæðabók hans, bls. 197, og gjörð út af brúðkaupsvísum, sem ortar voru í brúðkaupi Odds Thorarensens, lyfsölumanns, er haldið var á Akureyri; þar var Bjarni Thorarensen viðstaddur og orti ekkert, en beiddi síðar Jón Thóroddsen að gá að brúðkaupsvísunum.“
(Jón Thoroddsen: Kvæði eftir Jón Thoroddsen (útg. Steingrímur Thorsteinsson, Jón Sigurðsson og Eiríkur Jónsson). Kaupmannahöfn 1871, bls. 261 - fyrir framan kvæðið, sem ætti líklega frekar að flokkast sem vísa)
Þá umfeðmings „sprungu upp“ grösin græn
úr Gróðrareyrar vatnabökkum, þá var „lystugt“ hjá lýði rökkum, þá „dalaði“ ekki veislan væn; af vistum og öli ótæpt gladdir „innboðnir“ létu „smella raddir“, :|: „kransbúinn“ gladdi greppur þar gesti og „eðla brúðarpar“. :|: |