Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
HetjuljóðFyrsta ljóðlína:Útnesið bratta er alltaf jafn hrífandi
Höfundur:Einar Georg Einarsson
Heimild:Tölvupóstur frá höfundi. Viðm.ártal:≈ 0
Hetjuljóð 1. Útnesið bratta er alltaf jafn hrífandiþar enginn fer lengur um hamrana klífandi. Markvisst og greitt fer nú manndómi hrakandi en minningin lifir í sögunum vakandi. 2. Um bergið, í vaðnum, fór Sigmundur svífandisafnaði eggjunum, glaðbeittur, drífandi. Feðranna bjargræði fannst honum spennandi fræknleika sýndi og áhuga brennandi. 3. Flögðin úr berginu fláráð og skrækjandiá fulltrúa kristninnar ólyfjan hrækjandi kjaftana víðu þar glenntu upp glottandi að gestinum óboðna réðust þau spottandi. 4. Gægðust úr sprungunum grákollar særandigrútskitnar klærnar í sigmanninn færandi eldi þeir blésu frá útvíðum nösunum óhugur læstist um fýla á snösunum. 5. Kappinn í vígamóð kollsteypti fjöndunumkraftur var nægur í þjálfuðum höndunum. Grettistök fóru úr hamrinum hrapandi hyldýpið undir svo nákalt og gapandi. 6. Sig voru mörg, en þar voru þó vakandivinir á brúninni, hífandi, slakandi. Eggin þeir tíndu með hraði úr hempunni og hrósuðu smjaðrandi langmestu kempunni. 7. Til Simma ég hugsa er sólin fer hækkandiog svartfuglinn kemur að björgunum, lækkandi. Minningin geymi vel manninn sem óttaðist myrkravöld hvergi og aldregi þóttaðist. |
