Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Undir EilífsfjalliFyrsta ljóðlína:Finn ég, fagra sveitin
Höfundur:Jón Jónsson Skagfirðingur
bls.42–43
Viðm.ártal:≈ 0
1. Finn ég, fagra sveitin,fyrst í sagna skini undir Eilífsfjalli átti Grettir vini. Hér við ystu unnir erjur lífsins þreyttu menn sem hendur höfðu og hlunnadýrum beittu. 2. Undir Eilífsfjallioft var gott til bjargar, seiddi sól á miðin sævarkindur margar. Mold var góð í gerði, gróðurskúrir dyggar, hagasæld í hlíðum, hjarðir stöðvatryggar. 3. Dapurt var í Drangey,dáin glóð á arni. Undir Eilífsfjalli ornuðu hverju barni eldar geislaglaðir – gnótt í hverjum ranni. Ærslafengin æska ögraði komumanni. 4. Undir Eilífsfjalliallt er líkt og forðum, ört þó tímans alda öðru velti úr skorðum, fram hjá hefur farið framfaranna gylling, lítil ítök eignast aldarinnar spilling. 5. Undir Eilífsfjallienn er völ á glóðum, ef að óhöpp deyða eld í þínum hlóðum. Í norðangjósti gefur Gýmir sprek á eldinn. Gott er inni' hjá arni að orna sér á kveldin. 6. Tíðum út við eyjaröldur gulli falda, björgin brúnahvössu björtum reflum tjalda, meðan svása sólin signir óttusporin, undir Eilífsfjalli oft er frítt á vorin. 7. Undir Eilífsfjalliárdagssólar löndin, rjóð af röðuls kossum, ránartún og ströndin, bjóða gnóttir gæða, gjöldin stórra dáða, þeim sem hendur hafa og hlunnadýrum ráða. |
