Eftir Sappho

Goða það líkast unun er
andspænis sitja á móti þér
og stjörnu sjá, þá birtu ber,
á brúna himni tindra.
Hefi eg þá í huga mér
svo harla margt að segja þér,
en orð frá vörum ekkert fer,
því eitthvað málið hindrar.

Mjúksár um limu logi mér
læsir sig fast og dreifir sér,
þungt fyrir brjósti æ mér er,
en öndin blaktir á skari.
Sem blossa nálgast flugan fer,
mig færa vil eg nærri þér,
brátt hitinn vex en böl ei þver,
eg brenn fyr en mig varir.