Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
DrangeyFyrsta ljóðlína:Þar sem norðankaldinn öldum ýtir
bls.23–24
Viðm.ártal:≈ 0
1. Þar sem norðankaldinn öldum ýtirinn um fjörð að sléttum mararsandi, úti Drangey liggur fyrir landi, lauga hana froðustrókar hvítir. 2. Skógarmannsins hinsta trausta hælihömrum girt í bláum speglast sævi. Þar sem kappinn svikinn enti ævi, ennþá má sjá rúst af Grettisbæli. 3. Gaman er þar oft á blíðum kvöldum undir bröttum hömrum sitja í skjóli. Breiða silfurbrú frá Tindastóli byggir Máni á kvikum mararöldum. 4. Og er sól af austurbrúnum köldumástargeislum vermir morgunblæinn, geislum þeim sem hoppa öldu af öldu – undraljóma varpa yfir sæinn, 5. þá er dýrlegt úti þar að eiraeinn á bát í morgunroðans hjúpi, sjá, hve geislar blika á bláu djúpi, bárugjálp og fuglakvak að heyra. 6. Þegar Ægir gyrðist megingjörðum,grjótið mylur, þyrlar lausum sandi, Þegar Norðri leggur þar að landi langskipunum hvítu, veðurbörðum, 7. Þegar Ægir gyrðist megingjörðum,grjótið mylur, þyrlar lausum sandi, þegar Norðri leggur þar að landi langskipunum hvítu, veðurbörðum, 8. þá er tröllsleg útsýn þar við eyna, andann grípur skelfing þá og hrylling. Er menn hlusta á hafs og vinda trylling, hljóða setur flesta eins og steina. 9. Drangey, fögur ertu eins í hríðum,og þá sól í logni gyllir fjörðinn! Tigin, svipstór, eins og ættarjörðin okkar. Sit þú heil í ægi víðum! |
