Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Leitarafmælisdrápa til Jóns Jónssonar frá HofiFyrsta ljóðlína:Fjár- í leit á fjallaslóð
bls.88-92
Viðm.ártal:≈ 0
Skýringar
Jón Jónsson (f. 1861, d. 1944) á Hofi í Vatnsdal fór mjög ungur, fyrst aðeins fjórtán ára, í göngur á Grímstunguheiði og var þar nær fjörutíu ár gangnaforingi. Í fimmtugustu gangnaferð sinni, haustið 1924, hélt hann gangnamönnum veislu í svonefndum Víkurhvammi og eins og segir í bókinni Göngur og réttir II, bls. 87: „Var þar mikill gleðskapur og drykkur góður, ræður haldnar, sungið og kveðið. Var Jón góður kvæðamaður og hafði yndi af kveðskap.“ Þarna flutti Valdimar Benónýsson Jóni Leitarafmælisdrápuna og einnig lausavísur. Sjá Jón við tjöld í leitum lá ... og Vaxtarsmár, en furðu frár ...
1. Fjár- í -leit á fjallaslóðfylkir sveit úr dalnum prúða. Skálateiti lífga ljóð, landið breytir svip og skrúða. 2. Fákar bjóða frægðar skeið,fjörs er glóð í kveikingunni. Auðnarslóðin er þeim greið eins og ljóð frá barnæskunni. 3. Inn við fláar fremsta bandfyrðar á og reisa tjöldin, þar sem háan hillir Sand hátt við bláan jökulskjöldinn. 4. Blóms af reit og bunu þróbeinans neytir gestafjöldinn. Dals í leiti lyngs hjá mó leiki þreytir sveinn við höldinn. 5. Glímutökin traust má sjátil þín Jökulskynið slynga. Titra stökutónar á tjaldaþökum Vatnsdælinga. 6. Svipir njólu læðast lágtleynt við skjólið fells við múlann. Horfin sól í austurátt, áfram rólar jarðarkúlan. 7. Þagnar ljóð í dúradádróttin hljóða fallast lætur. Blómaþjóðin ekrum á upp við móðurbarminn grætur. 8. Myrkri rofar röðli frárökkurvofur burt sér kasta. Jón á Hofi heiða brá haustsins lofar fimmtugasta. 9. Hann því tjaldar heiðum áhálfrar aldar kynningunni. Enginn kaldi andar frá uppihaldi á minningunni. 10. Vöggubögum bjóst hann fráburt í dögun út á voginn, skúradrög og sólskin sá sextíu og fjögur áratogin. 11. Hann á lítur leikinn þátt,leiði brýtur minninganna, fjalls frá strýtu að leiti lágt ljósra nýtur kynninganna. 12. Vors sem drjúpi dögg á ísdals og gnúpa skoli um hvarma, mörg úr djúpi muna rís myndin hjúpuð kærum bjarma. 13. Léttum bárum blakar viðblærinn klár um fjallasetur, öldungs hára signir svið sextíu ára og fjögra betur. — — — 14. Fjalla sveitin fer af staðfráleiks neytir kyngæðinga, smalar reitinn ofan að efstu leitum Borgfirðinga. 15. Rís sem svipur hulduheimshnjúkum skipuð fjallaborgin, smíðisgripur íss og eims, ölduklipi mótuð torgin. 16. Hallmunds líta hraunið máhreggs við mítur Jökuls Langa. Þaðan hvíta ólgar á Eiríks strýtu fram hjá dranga. 17. Blómatungu broddar nábrunaklungri fjalls í halla. Klakabungu blárri frá boðaþungir straumar falla. 18. Þar er tjaldaþorpið reistþétt við skvaldur jökulflauma. Vestur aldan æðir geyst út í kalda Faxa strauma. 19. Snorra þjóð með Egils óðafl og móð í staðnum tefur, eldar ljóð við andans glóð um allt sem góðar rætur hefur. 20. Tjaldasátrin titra viðtóna kátra bragmæringa. Bergmálshlátra hrekja klið hamralátrin um sem kringja. — — — 21. Fjalls á liðið færist örtferðasnið með birtingunni. Næturgriða borgin björt brotin niður er að grunni. 22. Dreift um bakkann biðu þar(beisla- og hnakkakingur glóðu) mélarakkar. Rósfríðar reistar makkafanir stóðu. 23. Geislar róla hól af hól,hrekst úr bóli nóttin svarta, uns að njólan ekkert fól auga sólarguðsins bjarta. 24. Norður yfir bylgjubandbragnar svifa í jóreyksmóðu, fjallaklifa leitarland logadrifin járnin tróðu. 25. Sveit í flokka sauðastóðsaman brokkar, vindi hrifið, gárast lokka fannhvítt flóð frelsis þokka gulli drifið. — — — 26. Vopnin sungu stuðlastálsstolt við tungur Lamba frammi hjá skörungunum mærðar máls meginþung í Bríkarhvammi. 27. Í Hliðskjálf sátu goðin góð,gulli og plátu djásnum hlaðin, heyrðu kátan óma óð, eitthvað láta vildu í staðinn. 28. Bragi reið með horn í höndhimins leið að Bríkarhvammi, lét af breiðri bikars rönd boða freyða guðinn rammi. 29. Hörðu kasti hornalónshreggið brast á tjaldborginni: Drukku fastar fyrðar Jóns fimmtugasta leitarminni. 30. Kvaddi hann snjöllu lagi ljóðsleikjarvöllinn sinn og tjöldin, biður öllum ykkur góðs sem elskið fjöll með heiðan skjöldinn. |
