Samnefnisvísur Bjarnar Jónssonar apótekara *b

Samnefnis vísur
Bjarna Jónssona apótekara

[eftir eiginhandarriti]

Ballur (a) Baustarfelli
Björn ráða fyrr náði,
hátt með höldum settur,
háði (b) þing Austfirðinga.
Þótti þeim er mættu
þrekinn handtaks frekur,
stórritinn (c) allörlátur
æ jafnan líkur nafni.

Heiti ber nú Bjarnar
Björn und leiðarstjörnu, (d) –
aukari apóteka,
annar að næsta manni (e).
Snarar sjóð (f) til seyðis,
sýður, að allvel hlýði
virt (g) úr ótal jurtum,
alls kyns trjám og námum.

Vel til starfs þess valinn
veit eg þann, er svo heitir,
kunnustu sakir sinnar,
senn þótt fleira vottist;
björn hinn berja-gjarni (h)
og bersi jafnt af þessu
neyti og hefir hlotið (i) (k) etc.
hent ber (k) nafn með rentu.

Spáðu spakir víða,
spurðust orð þau forðum;
heitir spá spaks geta,
spár finnast nú minni.
Þó kann þetta á hittast,
þegjandi margt segist,
veit-at munnur, hve manni
mælist undarligt stundum.

Segir löngum lengi
langt (spyrjum (l) það) fyri,
svo mátti bornum Bjarnar
Birni veitast heiti.
Svo kunni barni bornu
Bjarna þess ei varnast,
staðfestum hér fyrstum
fræknum tveim menn að lækna.

Neytir berja af börvi
bersi plógs í skógi, (m)
verð mikinn sinn sækir,
sýður-a (n) né fleirum býður.
Fær Björn miklu fleiri
færð og send hinn lærði,
sýður, að brögnum bjóði,
ber smíðar (o) og tíðum.

Sendir seggja kindum
sót (p) til heilsubóta,
reiðir rekkum víða
rót til heilsu bóta.
Finnast fjölda manna
fljótar heilsubótir,
endast öllu landi
ótal heilsubótir.

Sá mig engi sitja
síð hjá bjarnar híði,
þó kom eg Ullar (q) otra
út úr hellis skúta.
Svo kvað baugur hinn bjúgi
ballur flatra valla, (q)[3] (r) etc.
mátt sinn er hafði í hættu
herðir fangs (s) við bangsa.

Sá-at nokkur mig sitja
syðra að líknar smiðju, (t)
sák-at eg Björn frá Bjarnar
barndómi of ævi farna.
Þó gafst holl úr helli (u)
heilsubót að njóta,
send af Suðurlandi[4]
sén best ein hér vestra.

Hafi þökk þegn hinn rakki
(það man allt) óvalta,
hafi vora, ef væri,
vináttu, nokkurs máttar.
Hafi lækninga hinn leikni
lán mest og óskir bestu;
hafi hverskyns gæfu,
er haldist við langan aldur.

Vísir (v) í virtra húsi
verandi af góðri Beru (x)
vaxi sem vænst má hugsa,
vinni fagnað með gagni,
verði best berja á jörðu
blómleg, svo allir rómi,
verði ber best af jörðu
blómlig fyrir efsta dómi.

[1] Eftir ehdr. 9/2 1776.
[2] avst-.
[3] [Svo].
[4] suður-.