Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
Draumgæla*b | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Draumgæla*b

Fyrsta ljóðlína:Sú mér / sjón í draumi blíðum
Höfundur:Gunnar Pálsson
bls.352–357
Viðm.ártal:≈ 0

Skáldið dreymir fyrir um gestakomu
d. 11. Julii 1760

1.
Sú mér
sjón í draumi blíðum
sýnast skömmu vann:
Eg sér
eins og í vöku tíðum
einn vestfirskan mann,
hann fer
hingað víst með sann.
Eggert Ólafs sonur
ætla eg nefnist hann.
2.
Lá eg
létt í hvílu minni,
leið í brjóstið dúr;
sá eg
upp laukst húsið inni,
inn gekk vinur trúr;
brá eg
svefni sjónum úr.
Burt var lík hið ljúfa
liðið sem aftans skúr.
3.
Ó, þá
gleðistundu góða
Gunnar hafði af því!
Ó, já!
eg fór þegar að bjóða
öllu í mínum bý.
Ó, sjá
áttu vesturs í.
Hygg eg húsa minna
halurinn vitji frí.
4.
Fyr hér,
fylgjur í meyja líki
fóru saman tvær,
þá mér
mitt í drauma ríki
mörgu spáðu þær;
nú er
einn manns svipur nær.
Hvað mun þetta þýða?
Það mér hugurinn *tær.
5.
Einn víst,
en ei veit hver tveggja
ætlar að koma um sinn;
einn víst
enn er hugur beggja,
en annar líkaminn;
einn víst
ekki staðurinn.
mun annar nærri,
en nokkuð langt frá hinn.
6.
Eg kann
yður þökk, hinn kæri,
Eggerts svipurinn.
Mér vann
mjörkvi standa nærri
og magnlaus svefnhöfginn;
þú hann
hraktir þetta sinn,
en skáldskapar anda
skaust í brjóstið inn.
7.
Kom títt,
kom á hverjum degi,
kveik upp sefa minn,
eg nýtt
æ svo gala megi
eitthvað hvört eitt sinn.
Alllítt
ella neitt til finn.
Margt vill dofinn deyfa,
þá dvínar hressingin.
8.
Eg hygg
allir skáld á bænum
eflaust verði þá
(hvað þigg),
þegar Eggert kænum [?]
þjóðin fagna á;
mál trygg
talast að og frá.
Komið, kveikið gleði;
komi sá fyrr, sem má.
9.
Líkt þá
líst mér verða kunni
sem líta Flaccus *vann,
er sá
uppi á bjargsnösinni
áðan lærandann
og hjá
allan flokkinn þann
ginnheilagra goða,
sem galdrana nema kann.
10.
Ó, þér,
aumir sviphatendur,
sem amist fylgjum við!
af mér
yður heill sú stendur
að afleggja þann sið.
Því hér
þess eg alla bið
villu að varast slíka
og vondslegt sérgæðið.
11.
Nú skal
búast við og bíða
Bjarna og Eggerts míns;
að sal
innan skamms mun ríða
annar Gunnars síns;
gott tal,
gleði korns og víns
mun þá hugann hressa,
en hatað eðli svíns.
12.
Ó, þér,
elsku frændi og vinur!
ekki seinkið nú,
eg hér
eigi vonar linur
á því hefi trú,
að mér
aukist gleði sú.
Bið landvættu leiða
og laða inní mitt bú.

* Eftir ehdr.
4.10 = tér?
9.3 Horaz.