Tobbusálmur

Kvæði þetta ásamt ’Giftingageisla’ hefur Ól[lafur] Runólfsson hripað niður eftir Arndísi Bjarnadóttur, sem hann var samtíða nokkur ár kringum fermingaraldur. Telur hann „líklegt að þau séu ekki mikið færð úr lagi, því að Arndís gamla var bæði næm og stálminnug.“ Arndís Bjarnadóttir (f. 1792) var barn á Borg í Skriðdal hjá Indriða bróður Hallgríms og Ólafur Runólfsson (1847–1927), skrásetjari kvæðanna, var í kringum fermingaraldur á Þorvaldsstöðum þar sem Hallgrímur bjó um tíma. Er ekki ólíklegt að Arndís hafi þá   MEIRA ↲

Kvæði þetta ásamt ’Giftingageisla’ hefur Ól[lafur] Runólfsson hripað niður eftir Arndísi Bjarnadóttur, sem hann var samtíða nokkur ár kringum fermingaraldur. Telur hann „líklegt að þau séu ekki mikið færð úr lagi, því að Arndís gamla var bæði næm og stálminnug.“ Arndís Bjarnadóttir (f. 1792) var barn á Borg í Skriðdal hjá Indriða bróður Hallgríms og Ólafur Runólfsson (1847–1927), skrásetjari kvæðanna, var í kringum fermingaraldur á Þorvaldsstöðum þar sem Hallgrímur bjó um tíma. Er ekki ólíklegt að Arndís hafi þá einnig verið þar í elli sinni. Bæði kvæðin eru birt í viðbæti aftan við grein Benedikts Gíslasonar „Þáttur af Hallgrími Ásmundssyni Stóra-Sandfelli“ í Austurland II. Er Tobbusálmur þar með eftirfarandi skýringu Ólafs Runólfssonar á bls. 251–254:

„Tobbusálmur

Tildrög þessa kvæðis eru sem hér segir: Kona hét Þorbjörg og var jafnan kölluð Tobba. Mun hún hafa verið einföld og fákunnandi. Hún átti son, sem hét Eiríkur og var hann kenndur við móður sína og ætíð nefndur Tobbuson. Þegar móðir hans dó, fór hann og hitti Hallgrím og bað hann að yrkja eftirmæli eftir móður sína. Það kvaðst Hallgrímur eigi geta, þar sem hann hefði ekkert þekkt hana, en Eiríkur kvaðst geta bætt úr því og lýsti henni fyrir honum og þeim mæðginum. Setti svo Hallgrímur frásögn Eiríks í ljóð undir hans nafni og þræddi sem nákvæmast frásögn Eiríks, og var eigi annars getið, en hann hefði verið ánægður með kvæðið, sem hefur ætíð gengið undir nafninu Tobbusálmur.“   ↑ MINNA