Lagarfljótsormurinn

Ósjaldan fyrir augu ber
orminn í Lagarfljóti.
Lengi hefur hann lifað hér,
liggur á hörðu grjóti.
Af fjölkynngismönnum festur var,
þeir fjötruðu orminn langa.
Niður við botninn bíður þar
bundinn við Húsatanga.

Breiðist um dalinn niðdimm nótt,
næðir golan um vanga,
lyftist þá aldan ofurhljótt
utan við Húsatanga.
Birtist skuggi við bárufald,
bylgjurnar ýfast við landið,
ormurinn með sitt ægivald
ólmur togar í bandið.

Þegar vindur með þungum nið
þýtur um fljótið langa,
rökkrið læðist um lönd og svið,
leitar ormurinn fanga.
Kuldalegir við klettarið
kólgubakkarnir hanga,
þá eru engum gefin frið
sem gengur um Húsatanga.