Tamdir svanir

Nú hefja fuglar sumarsöng
um sína björtu vegi,
og von er þér sé þögnin löng
á þessum glaða degi.
En hvernig ætti að óma nú
þinn álftarómur blíði?
Á forarvætli verður þú
að vera borgarprýði.

Og von er þér sé hryggð í hug,
og horfinn mesti blóminn
er misst þú hefur frelsi, flug
og fagurgjalla róminn.
En ekkert böl þig beygja má,
þú berð þó langt af öðrum
þó svartri for þú sitjir á
og sért með stýfðum fjöðrum.

---

Ég veit hvar álft frá veiði fer
af víði köldum svifin,
og fjöður hálf þar engin er
og ekki sauri drifin;
á breiðum vængjum fer hún frjáls
með fjallabeltum háum
og speglar mjallahvítan háls
í heiðavötnum bláum.