Benedikt Gröndal

Hátt skal það óma:
>Upp yfir drunga
tímanna lýst hefur ljósvöndur þinn.
>– Kyndla frá ljóma
>kynslóðin unga
geisla vill senda um gluggann þinn inn.
2.Þökk fyrir ljóðin;
>þökk fyrir snjalla
málið, sem töfraði meyjar og hal.
>Lengi mun þjóðin
>list þína kalla
djásn sitt – og geyma sem gimsteina val.
3.Faldskrýdda meyjan
>fögur að líta,
segul- frá -stólinum sér til þín nú:
>Aldrei skal eyjan
>íturhrein, hvíta
glata því skrauti sem gafst henni nú.
4.Tindra æ ljósin
>tindunum yfir
mánabjört kvöld sem minna’ á þín ljóð;
>glóir æ rósin,
>Gröndal, þú lifir
ætíð í heiðri hjá íslenskri þjóð.