Kom ég upp í Kvíslarskarð | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Kom ég upp í Kvíslarskarð

Fyrsta ljóðlína:Kom ég upp í Kvíslarskarð
bls.123–124
Bragarháttur:Stafhent eða stafhenda (stuðlalag)
Viðm.ártal:≈ 1650

Skýringar

Aftan við vísur þessar er þess getið að þær séu skrifaðar „eftir blöðum frá Sigurði presti Gunnarssyni á Desjarmýri.“
Á undan kvæðinu í Þjósögum Jóns Árnasonar stendur:
Maður hét Jóhann; hann bjó á Egilsstöðum í Vopnafirði og var kallaður hinn þýzki. Hann var uppi á sama tíma og Brynjólfur biskup í Skálholti. Frá því er sagt að smalastúlka hans gekk einu sinni til sauða. Skarð er í fjallinu upp af bænum sem kallað er Kvíslarskarð. Þangað gekk hún til sauðanna. En þegar hún kom heim mælti hún þetta fram:

1.
„Kom ég upp í Kvíslarskarð,
kátleg stúlkan fyrir mér varð;
fögur var hún og fríð að sjá,
fallega leist mér hana á.
2.
Blátt var pils á baugalín,
blóðrauð líka svuntan fín,
lifrauð treyja, lindi grænn,
líka skautafaldur vænn.
3.
Ekkert hafði eg af henni tal,
undir sat hún sínum sal;
opið stóð þar bergið blátt,
beint var það í hálfa gátt.
4.
Kópur aldrei kjafti hélt,
kátlegt hafði hann urr og gelt;
sauðir höfðu sig af stað;
seimaskorðin gáði að.
5.
Laukaskorðin leit þá við,
lengur hafði hún ei bið,
inn í steininn arka vann;
aftur luktist sjálfur hann.“