Þingvellir | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Þingvellir

Fyrsta ljóðlína:Sólskinið titrar hægt um hamra’ og gjár
bls.15
Viðm.ártal:≈ 1925
Tímasetning:1926
Flokkur:Náttúruljóð

Skýringar

Heba Margrét Harðardóttir skrifaði grein í 5. hefti Sónar 2007 sem nefnist „Nú heyri’ eg minnar þjóðar þúsund ár“. Um sonnettukveðskap Jakobs Smára. Þar farast Hebu svo orð um þessa sonnettu og vitnar síðan orðrétt í viðtal Matthíasar Johannessen við skáldið:
„Að sögn Jakobs sjálfs er „Þingvellir“ hans besta kvæði. Það er frægasta sonnetta hans og jafnframt ein af fegurstu sonnettum sem ortar hafa verið á íslensku. Um tildrög sonnettunnar og efnistök lét Jakob eftirfarandi orð falla: „Kvæðið er ekki ort á Þingvöllum, eins   MEIRA ↲
Sólskinið titrar hægt um hamra’ og gjár,
en handan vatnsins sveipast fjöllin móðu.
Himininn breiðir faðm jafn-fagurblár
sem fyrst, er menn um þessa velli tróðu.

Og hingað mændu eitt sinn allra þrár,
ótti og von á þessum steinum glóðu;
og þetta berg var eins og ólgusjár, —
þar allir landsins straumar saman flóðu.

Minning um grimmd og göfgi, þrek og sár,
geymist hér, þar sem heilög véin stóðu,
höfðingjans stolt og tötraþrælsins tár,
sem tími’ og dauði’ í sama köstinn hlóðu.

Nú heyri’ eg minnar þjóðar þúsund ár
sem þyt í laufi’ á sumarkvöldi hljóðu.