Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
ReykjavíkFyrsta ljóðlína:Reykjavík maklega má
Höfundur:Guðmundur Guðmundsson skólaskáld
bls.81
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1898
Skýringar
Á þjóðhátíðardaginn 1898.
1. Reykjavík, maklega máþín minnast á fagnaðarstundu, löngum þó fremur en lof last hafi’ um þig verið sagt!
2. Satt er það, sárt er það víst,hvað sárfáir erum og snauðir. — Kvíðum ei komandi tíð: kemur með þekkingu vald!
3. Aldrei því útbyrðis skaloss örbirgðin kasta, því betur aflvöðvar stælast við stríð, — stríðið, það eykur vort þrek.
4. Satt er að hér eru holtog hrjóstrugt, en þó er hér fagurt, brosir við blágrýti rós, blasa við ljómandi tún.
5. Aldrei ég sólarlag sáum sumarkvöld fegurra en hérna, þegar í lognblíðu lék ljómi’ yfir vogum og hlíð.
6. Sett hefur sólgyðjan tjöldí sumar á Skarðsheiðar-tindum Esjuna hýrbrosa hún hjúpar í purpuralín.
7. Þaðan um loft, yfir löghún léttfleygu geislana sendir, til þess að vekja í Vík vonirnar góðu hjá oss.
8. Úti við Arnarhól slær,á öldunum ljósbláu, kviku, hörpuna hafmær og skært hljóma þar ljóðin í dag.
9. Leika sér ljósálfar glattog léttstigir dansa og hlaupa niður við tjörn, yfir tún til þess að glæða vort líf.
10. Vaki þá Víkverjar nú! —til vor er nú geislunum snúið. Strengjum þess hugglaðir heit heill þína að efla, vor bær.
11. Vor er þín framtíð og vorer vegur þinn, aldrei því gleymum: þér ef að búum vér böl, búum vér oss það um leið!
12. Reykjavík, rísi þín frægðvið röðulskin komandi tíma! Mentun og manndáð og vit merki þitt beri sem hæst! |
