Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
ÁrshátíðarkvæðiFyrsta ljóðlína:Gerist vetrar veður blíð,
Höfundur:Hjálmar Freysteinsson
Heimild:Són, tímarit um óðfræði. bls.5. árg. bls. 65
Viðm.ártal:≈ 2000
Tímasetning:2007
Flokkur:Gamankvæði
1. Gerist vetrar veður blíð,verður margur galinn, allir heimta árshátíð, ærnar, kýr og smalinn.
2. Af því verða útgjöld stórsem undir þarf að rísa, buxur, vesti, brók og skór borgað er með Visa.
3. Verulega er veislan fínog veislustjórinn natinn, hani, krummi, hundur, svín hafðir eru í matinn.
4. Kátur margur maður er,magnast glens og söngur, einn ég veit sem ætlar sér aftur að fara í göngur.
5. Er á borðum eðalvínog ekki vantar bjórinn, galar, krunkar, geltir, hrín guðdómlega kórinn.
6. Hér er í boði hámenning,heldur fátt til vansa, þegar allt er komið í kring kyssast menn og dansa.
7. Margur karlinn klökkur baðaf kellu hrifinn sinni: „Leyf mér nú að lúta að látúnshálsgjörð þinni.“
8. Ansar konan „asninn þinn“,er með geðið snúið, „jæja þá í þetta sinn.“ Þá er kvæðið búið. |
