Vísur um gömlu mánuðina

Mörsugur á miðjum vetri
markar spor í gljúfrasetri.
Þorri hristir fannafeldinn
fnæsir í bæ, og drepur eldinn.
Góa á til grimmd og blíðu, 
gengur í éljapilsi síðu.
Einmánuður andar nepju,
öslar snjó og veður krepju.
Harpa vekur von og kæti,
vingjarnleg og kvik á fæti.
Skerpla lífsins vöggu vaggar,
vitjar hrelldra, sorgir þaggar.
Sólmánuður ljóssins ljóma
leggur til og fuglahljóma.
Heyannir og hundadagar
hlynna að gæðum fróns og lagar.
Tvímánuður allan arðinn
ýtum færir heim í garðinn.
Haustmánuður hreggi grætur
hljóða daga langar nætur.
Gormánuður, grettið tetur, 
gengur í hlað og leiðir vetur.
Ýlir ber, en byrgist sólin,
brosa stjörnur, koma jólin.