Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
BoðunarvísurFyrsta ljóðlína:Ave dýrust drósa
Höfundur:Höfundur ókunnur
bls.29–30
Viðm.ártal:≈ 1300–1550
Flokkur:Helgikvæði
Skýringar
Kvæðið er varðveitt í AM 713 4to, s. 41–43 og tekur Jón Helgason það eftir því handriti í Íslenzk Miðaldakvæði,
Fyrstu tvær vísur kvæðisins eru með forklifun. 1. Ave, dýrust drósa,ave, dagsbrún ljósa, Ave, engla prýði, ave, krafturinn þýði. Ave, líknin ljúfa, ava, lífsins *frúva. Ave, Drottins dúfa.
2. Heyrðu himna prýði,heyrðu er frelsar lýði. Heyrðu hjálpar stræti, heyrðu kraftur hinn mæti. Heyrðu ljósker landa, heyrðu flos ilmanda og höllinn heilags anda.
3. Hefi eg í hugsan minni,hræddur að lítið vinni, blessuð brúðurin skæra, bragsmíð yður að færa því grimma glæpastalla gengið hefi eg alla, að þú munir þiggja valla.
4. Lofa mér, líknarstræti,lífsins brunnurinn mæti, vísur fram að færa, frú Máría en skæra, fyrir mæta mildi þína mýk þú tungu mína þín helgust tákn að tína.
5. Mín eru föllin fleirien fást megi djúpt í leiri, sandur á sjávargrunni eða segjast megi með munni, sem gras eða grjót á láði. Guð drottinn mig náði með hæstu hjálparráði.
6. Þú bjarg mér, brúðurin skæraog blessuð himna kæra, lífsins ljósið hreina og lækning allra meina. Láttu mig löstu þreyja, lofsælust meyja, áður en eg skal deyja.
7. Adam féll, enn fyrsti,sem flærðarsmiðinn til lysti, Eva og allar þjóðir, eigi voru kostir góðir, urðu í eldi að brenna um heimsaldra tvenna og harðar kvalir að kenna.
8. Skínandi skaparans prýðiskildi sína lýði, flærðar fjötrum setta, fullvel kunni *rétta. Hann skapaði mey svo mæta, merkiliga ágæta, sú kann siðuna að bæta.
9. Sjálfur Drottinn sendiog sætum orðum vendi út af himnahöllu heilsan fljóði snjöllu: Þig gjörði Gabríel finna sem guðspjalls orðin inna og bar þér boðan svo stinna.
10. Í Galíleam eru góðar sveitirog garður sá að Nasaret heitir. Dýr í Davíðs ranni var dyggðarfullur svanni. Þig nam Gabríel gleðja og guðdóms krafti að seðja, sú var kærust kveðja.
11. Ave Máría móðir,þig mekta allar þjóðir, gracia plena en góða, gimsteinn allra fljóða, dominus tecum drósa, Drottins móðirin ljósa, að helst má heiðri hrósa.
12. Joachims barn og Önnuansar þá með sönnu: Gabríel, grein af létta hve gjörast má táknið þetta, að voru visku ráði varð eg aldri á láði kreinkt af karlmanns sáði?
13. Engillinn ansa náði:Einn Guð trúi eg því ráði að beint fyrir brjósti þínu býr með valdi sínu hjálparinn himins og landa, heimsins bætir vanda og leysir lýð frá fjanda.
14. Gjörist það Guðs að vilja,gracia, máttu skilja út af orðum hreinum allt var sett með greinum. Þig í gegnum skein hinn glæsti guðdómsmátturinn stærsti. Það kallast krafturinn hæsti.
15. Eigi skal, afbragð kvenna,óttast boðskap þenna, signuð soninn skal fæða en sóttir öngvar mæða. Þig hylur enn helgi andi heims frá öllu grandi. Svo trúi eg síðan standi.
16. Fæddi föður vorn kærafrú Máría en skæra, siðug að sínum vanda, son og helgan anda. Þá lyftust loft og geimar, lönd og allir heimar, fögnuð fundu beimar.
17. Hann var í heimi héðraog herjaði í myrkrið neðra, allt Helvíti eyddi og öllu sínu sneyddi. Glaður með guðdóms anda grimman batt hann Fjanda í krönkum kvölum að standa.
18. Fékkst þá friður á löndumog frelsaðist lýður af böndum, leiddur lífs frá myrkri með lausnarans hendi styrkri. Fór til himnahallar hann með þjóðir snjallar og sínar sveitir allar.
19. Hann kom af Himnaríkihingað í dúfulíki þar Pétur og postular standa, prýddi þá helgum anda. Lét hann lærisveina ljósliga kunna að greina tungu hverja og eina.
20. Þeir tólf hafa trúna settaog tendrað upp svo rétta. Þeir buðu oss credo kunna og Christe þannveg unna. Þeir skiptust land af landi að leysa lýð frá grandi og sáru syndabandi.
21. Hugsi hölda sveitirhvað eru lífsins reitir, elska af öllu hjarta yfirkonunginn bjarta og falla honum til fóta, forðast löstu að brjóta, munu vær miskunn hljóta.
22. Fog skynsemi góð fyrir lýði, fyrir <.....> mál og minni og mæta heyrn, sem eg inni, fyrir heiður og hvers kyns gæði <.....>s makt og fræði, til launa lýðum stæði.
23. <Á>s<t>einn Guð má þær veita, sá blessuðu blóði sínu bragna leysti af pínu. Vær megum Máríu kenna mætan sigurinn þenna, sú æðst er allra kvenna.
24. Orðin Guðs að gjörðuglæstan stöpul á jörðu, fruktaðan fegurstum blóma en fögur sem plantin plóma, létt fyrir lýði snjalla líknarveguna alla. Vær megum það Máríu kalla.
25. Hver fékk hæstan blóma?Heilög Máría en fróma. Hver er lækning lýða? Lofsæl Máría en þýða. Hver er dýrust drósa? Drottins móðirin ljósa að helst má heiðri hrósa.
26. Öndin aum mun kvíðaeftir dauðann stríða með sáru syndagjaldi sett með púkans valdi, borin í bálið svarta, brennd og sundur í parta. Það óttast æ mitt hjarta.
27. Hver mun hjálpir veitanema himnabrúðurin teita mitt vili málið greiða og mína sál burt leiða úr því dauðans díki fyrir Drottinn í Himnaríki og verndum fyrir mig víki.
28. Svo mega skatnar skiljaskíran Drottins vilja, bæði konur og kallar og kristnar þjóðir allar, hann vill heiðra láta hana í allan máta. Því skulu þegnar játa.
29. Fegin og fús eg beiðiað fái eg ei þína reiði, dýrst, fyrir djörfung þessa eg dirfunst um þig versa heldur láttu mig hljóta hjálp og miskunn fljóta svo megi eg nafns þíns njóta.
30. Mig og mína niðja,Máría, vil eg þig biðja þú frelsa af fári og pínu, frúin, með valdi þínu og geym oss Guði til handa, geislinn himins og landa, við neyð ens forna fjanda.
31. Undir umsjá þína,önd og sálu mína, frelsir með fullu hjarta, fagnaðarljósið bjarta. Veittu mér bæn svo bráða ef, blessuð, máttu ráða við herrann himna náða.
32. Versið af Máríu mætri,móður Drottins sætri, segi nú seggir þýðir sannlega hver er hlýðir. Bið eg um bragna snjalla Boðunarvísur kalla. Græðarinn geymi oss alla.
33. Mildur meistarinn þjóða,má hann oss allt ið góða, sínum sauðum, veita ef seggir eftir leita, alls kyns andar gæði og þið Máría bæði. Amen, endast kvæði. Athugagreinar
1. *frúva] < frua leiðrétt vegna rímsins.
|
