Söfn

Íslenska

Bragi

Íslenska

Kópavogur

Mosfellsbær

Borgarfjörður

Dalasýsla

Húnaflói

Skagafjörður

Haraldur (Svarfdælir)

Þingeyjarsýslur

Árnessýsla

Vestmannaeyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt (3139)

Afmæliskvæði (14)

Annálskvæði (1)

Ádeilukveðskapur (1)

Ákvæðaskáldskapur (1)

Ástarljóð (32)

Baráttukvæði (1)

Biblíuljóð (2)

Brúðkaupsljóð (9)

Bæjavísur (2)

Bænir (1)

Bænir og vers (25)

Eddukvæði (30)

Eftirmæli (41)

Ellikvæði (7)

Formannavísur (22)

Fræðsluljóð (3)

Gamankvæði (31)

Grýlukvæði (8)

Harmljóð (3)

Háðkvæði (4)

Hátíðaljóð (6)

Háttatöl / Háttalyklar (1)

Heilræði (10)

Heimsádeilur (8)

Helgikvæði (47)

Hestavísur (1)

Huggunarkvæði (2)

Hyllingarkvæði (2)

Jóðmæli (3)

Jólaljóð (5)

Kappakvæði (5)

Konungalof og fyrirmenna (2)

Kveðið fyrir börn (3)

Kvæði um biskupa (6)

Kvæði um heilaga menn (1)

Leppalúðakvæði (1)

Lífsspeki (5)

Ljóðabréf (18)

Matarvísur (1)

Minningar- og erfiljóð (29)

Náttúruljóð (52)

Rímur (204)

Sagnadansar (52)

Sagnakvæði (4)

Sálmar (417)

Sjóhrakningar (2)

Sorgarljóð (1)

Sónarljóð (14)

Særingar (1)

Söguljóð (13)

Tíðavísur (15)

Tregaljóð (6)

Vetrarkvæði (2)

Vikivakar (13)

Vögguljóð (5)

Ýkjukvæði (5)

Þjóðkvæði (1)

Þorrakvæði (4)

Þululjóð (5)

Þulur (2)

Ættjarðarkvæði (54)

Ævikvæði (6)

Ævintýrakvæði (3)

Tittlingsríma

Fyrsta ljóðlína:Skeiðin dverga skríður mín af skilnings landi

Höfundur:Eyjólfur Pétursson í Rein í Hegranesi

Heimild:JS 254 4to (Handrit Gunnlaugs á Skuggabjörgum. Ritað 1840–141).

bls.141–143

Bragarháttur:Braghent – baksneitt eða braghenda baksneidd

Bragarháttur:Braghent – baksneitt í áherslulið

Viðm.ártal:≈ 1800

Flokkar:Rímur , Ýkjukvæði

Skýringar

Við lok rímunnar í JS 254 4to (handriti Gunnlaugs á Skuggabjörgum, ritað 1840–1841) stendur „E.P.S. Rein“ og er það vafalaust fangamark Eyjólfs Péturssonar á Rein í Hegranesi.
Hér er ríman birt eftir því handriti en getið lesbrigða úr Lbs 683 4to (handriti Þorsteins Þorsteinssonar á Heiði í Sléttuhlíð) þar sem ríman er engum eignuð. (Sjá Hannes Pétursson: Skopríma gömul og höfundur hennar. Frá Ketubjörgum til Klaustra, bls. 120–136).

Skeiðin dverga skríður mín af skilnings landi,
veik og lömuð víst á sundi
veiði *Óma þó hún stundi.

Aldrei ber hún annað heim en arnarleirinn,
þessi við eg kúri kjörin,
kímileg er hennar förin.

Þó skal fljóðum þylja brag og þegja ei lengur,
efna sögu af tittlingi
er efstur sat á fuglaþingi.

Tösku *vaskur töltir hann með tittlings vængi,
í ferðum skjaldan lúrði lengi
*langsamar þó hríðar gengi

Unginn hans er allt eins snar að öllu leyti.
Fáir hönum meina eg mæti
menn þó skjótir séu á fæti.

Hefur hann kannað heiminn víða og hallir kónga;
*ber *hann þaðan býsna þunga.
Burðir eru í tittlingsunga.

Enginn veit hvað á hann margt af eðalsteinum,
*bláum, *rauðum, gulum grænum
og gullhringunum ofur vænum.

Sterkum skrúða hildar hann úr haugum náði,
í orustum búinn bræði,
berserkjanna hafði æði.

Orma og dreka ótalmarga unnið hefur,
klóin tittlings grið ei gefur,
glæður hennar með sér hefur.

10.

Árar hræðast allir hann og undan flýja,
*Lússefer má þumba og þegja,
*þorir ekki neitt að segja.

11.

Af ofurhuga hann einu sinni út nam bjóða
tittlingsunga til að stríða;
til varð hinn og vildi ei bíða.

12.

Ára sína alla biður aðstoð veita
og fordæmda lið að láta;
lúrast þeir og fóru að gráta.

13.

Annað þora ekki þeir en áfram halda,
í lúðrana byrstir blása,
bar þá merkið kóngur Ása.

14.

Ásaþór með hamarinn harða hönum mætir
og á hann hart með lið vort leiti
*líkast er hann nefinu beiti.

15.

Alla tóku Ásgarðs bú[a] og Arngríms syni,
hörkusterkir lið þeim léni
leiknum Hildar frískir þéni.

16.

Tittlingsunginn tygjast fer þá töfrafjandi
Óðinn kóng með árum sendi.
Ólarkeyri bar í hendi.

17.

Þá endar bæn til Óðins sló með ólarkeyri
og dustar hann sem frekast færi,
fótinn missti hinn og læri.

18.

Óðinn þreif til ungans þá en ýfðist hali
og eina fjóður úr hans stéli
áður sleit en mætti heli.

19.

Hamarinn Mjölnir *hæfði Þór með hörku stranga
títt á nef á tittlingsunga,
tók á móti nasabunga.

20.

Fjórðung allan Mjöllnir missti af munni sínum
en Ásaþór nam lúta að leynum
og lá eftir með stórum *skeinum.

21.

Með klónum setti hann augun út úr Ásamengi
og vængjum sló á vigra þingi,
var þá fas á grátittlingi.

22.

Angantýr og Arngrímssynir allir flýðu,
hörfuðu sem hestar á skeiði,
hans ei þorðu að bíða reiði.

23.

Merkið féll en mergðin ára mætir flótta.
Höfuðpúkinn horfði á þetta
og hugði sína fylking rétta.

24.

Til ungans hjó með orku stríða ára kóngur.
Verja nam sig vel tittlingur
og verður nú í brögðum slyngur.

25.

Úr vélinu setti voða gusu í vonsku æði.
Inn í fjandans augun bæði
er mér sagt hann *dríta næði.

26.

Orgaði hinn af ódaun þeim og óvit þáði
en ungann fátt eg ætla að hræði,
allt skalf nú sem léki á þræði.

27.

Starkaður gamli stökk þá upp með stöng ólétta,
*og hugði þessa seggi *sætta,
soddan þótti mikil hætta.

28.

Svo var þeirra sáttargjörð með sögðum hætti
að unginn skotum leiðum létti
læri hinn að forðast pretti.

29.

Eina meri á ári hvörju og ólarkeyri
tittlingsunga fjandinn færir,
*fénu þessu í skattinn tærir.

30.

Eiðum binda þetta þeir og þanninn skyldu
en aldrei þó með öllu héldu
því ótryggðina báðir seldu.

31.

Hrósar sigri, heim nam fljúga hratt tittlingur,
allt síðan að óskum gengur.
Ekki má eg kveða lengur.

32.

Fyrst er lostin festi lasta,
flúrið brestur,
listum brostinn lestist rasta
lúrinn hestur.

Athugagreinar

Lesbrigði úr Lbs 683 4to:
1.3 Óma] eina [?] 683.
4.1 vaskur] vakur 683.
4.3 langsamar] langsamur 683.
6.2 ber hann] borið 683.
7.2 bláum, rauðum] rauðum, bláum 683.
10.2 Lússefer] Lússifer 683.
10.3 þorir] og þorir 683.
14.3 líkast] fyrst líkast 683.
19.1 hæfði] hæfi 683.
20.3 skeinum] meinum 683.
25.3 dríta] skíta 683.
27.2 og hugði] hugði 683; sætta] að sætta 683.
29.3 fénu] og fénu 683.