Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Fuglskvæði úr AnnálumFyrsta ljóðlína:Einsetumaður einu sinni
Höfundur:Guðmundur Bergþórsson
Heimild:Heimspekingaskóli og fuglskvæði. bls.46–48
Viðm.ártal:≈ 1700
Skýringar
Stafsetning færð til nútímahorfs.
1. Einsetumaður einu sinniút gekk hann af skemmu sinni; lund er sagt hann fyrir sér finni fjaðraveiðin sat þar á. Fagurt galaði fuglinn sá; hann söng þar upp á Sæborginni sætt í þessum lundi; listamaðurinn lengi þar við undi.
2. Ábótinn svo að því gáðiengra hluta gæta náði, hann starði á þann, sem stóð á láði, úr stað sér hvergi þaðan brá. Fagurt galaði fuglinn sá. Historían honum tjáði að horfinn dagurinn mundi; listamaðurinn lengi þar við undi.
3. Sæmdarmaðurinn svo réð inna:senn er mál til húsa minna, dagurinn mun þvi ljúfur linna, lystir mig nú héðan að gá. Fagurt galaði fuglinn sá. Ég hikaði vegna hljóða þinna hér í þessum lundi; listamaðurinn lengi þar við undi.
4. Ég held nú best mig héðan að vakkaheim til minna byggða flakka, skemtunina þér ég þakka þíðlega sem verða má. Fagurt galaði fuglinn sá; þótt beðið hafi ég býsn að smakka af burtförinni um stundir listamaðurinn lengi þar við undi.
5. Sofandi var hann samt þó vekti,sá hann borg og staðarins slekti, hvorki hús né hölda þekkti honum mjög í geðinu brá. Fagurt galaði fuglinn sá. Honum fannst svo sem hver sig hrekkti hann hrumur af elli stundi; listamaðurinn lengi þar við undi.
6. Könnuðust ei við kappann hinir,kólnaðir voru hans allir vinir, dauðir bæði dætur og synir, dapur einn stóð eptir þá. Fagurt galaði fuglinn sá. Hans voru kraftar líkams linir, sem líklegt þykja mundi; listamaðurinn lengi þar við undi.
7. Af sínum ferðum fólki sagðiog fugli þeim, sem aldrei þagði. Einn ég þar við eyrun lagði og unaðarsönginn heyrði á. Fagurt galaði fuglinn sá. Dapur niður datt að bragði dauður trú ég hann mundi, listamaðurinn lengi þar við undi.
8. Þeir fóru að skoða í fornar bækur,fannst þá í þeim svoddan kækur, að horfið hafði hamingjutækur, fyrir hundrað árum þaðan í frá. Fagurt galaði fuglinn sá. Varla er von hann væri sprækur, var honum þörf á blundi; listamaðurinn lengi þar við undi.
9. Af honum sást svo ekki pariðutan smágjört moldarbarið; efnið er þá yfir farið útskýringin finnst þar hjá. Fagurt galaði fuglinn sá. Sönglistinni svo er varið samvist guðs og fundi. Listamaðurinn lengi þar við undi.
10. Þúsund ára þinna hagurþar finnst ekki lengra en dagur; englasöngurinn er svo fagur öllum þeim sem heyrt hann fá. Fagurt galaði fuglinn sá. Upp í naust skal bágur bragur borinn verða af sundi. Listamaðurinn lengi þar við undi. |
