Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
NáhrafnarnirFyrsta ljóðlína:Gekk ég í húmi / um hringa storð
Höfundur:Höfundur ókunnur
Þýðandi:Jón Ólafsson ritstjóri
bls.14-17
Viðm.ártal:≈ 1875–1900
Skýringar
Eftir dönsku þjóðkvæði
1. Gekk ég í húmium hringa storð,, ýrði úrigt el úr lofti, kalt var veður, klaki yfir jörð, frost og fjúk og fannskefli.
2. Heyrðag hrafna tvohræsoltna krunka kjávísa of kolli mínum; feigð var þeim í augum, í flugi illviti, hungur í kviði en hor í beinum.
3. Hinn svaraði:„Um heiðar fór ég, of firnindi og fjalldrög; und felli háu á holurð gaddþaktri gat ég að líta ferðamann fjörvi ræntan.
4. Enginn veithve um hann fór; hundur hans, Tryggur, frá honum strokinn; unnusta hans, er hann ástum leiddi, annan ungan svein örmum vefur.“
5. „Fljúgum, fljúgum,fláum ket af beinum, kroppum augastein út út höfði; úr lokkum ljósgulum er léku um vanga, skulum við hrafnsungum hreiður gera.“
6. Flugu náhrafnarum fjöll og heiði, holu hljóði klökuðu hræfuglar; heyrðag af vængjaþyt veður í lofti, feigðargust af flugi þeirra.
7. Sól mun á vorisvellgadd þíða en ferðamanns bein munu bleik og skinin; hol mun þá hauskúpa og höfuðbein höfð að hásæti á hrafnaþingi. (18)68. |
