Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
LóurFyrsta ljóðlína:Nú heilsa þau yður
Höfundur:Þorsteinn Erlingsson
bls.41
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1892
Skýringar
Birtist einnig í Sunnarfara 2. árg. 5. tbl. 1892.
1. Nú heilsa þau yðurin hýreygu lönd, en horfinn er kliður á ættjarðar strönd: ég veit hvar þið biðuð um vordægrin löng, ég veit hvar þið liðuð á kvöldin með söng í sumar, í kliðandi, kvakandi þröng.
2. Og var ekki öllumþað unaðar stund, og fagurt á fjöllum og friðsælt á grund, er raddirnar ungu sín unaðarljóð á ættjarðar tungu, á fósturlands slóð þar með ykkur sungu um haustkvöldin hljóð?
3. Og sáuð þið loganner sveiflaðist hljótt á hástirnda bogann um heiðríka nótt og kvikaði í lindum sem lifandi rós og lék sér á tindum og dansaði á ós: mitt norðursins indæla, léttfætta ljós?
4. Svo döpruðust hlíðarí dölum varð hljótt; nú hamast þar hríðar um helkalda nótt; uns vorið um sæinn fer sunnan um geim með sólbjarta daginn að ströndunum þeim og vinhlýja blæinn sem ber ykkur heim.
5. En smávinir sátuog sungu í mó og flúið ei gátu frá frosti og snjó. Á vængjunum smáu er langt yfir lá á leiðunum háu um sædjúpin blá; við vonum þeir fái þó vorið að sjá. |
