Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Oddur HjaltalínFyrsta ljóðlína:Enginn ámælir / þeim undir björgum
Höfundur:Bjarni Thorarensen
Heimild:Bjarni Thorarensen: Kvæði. Viðm.ártal:≈ 1825
Flokkur:Minningar- og erfiljóð
(d. 25. maí 1840)
1. Enginn ámælirþeim undir björgum liggur lifandi með limu brotna, og hraunöxum holdi söxuðu, að ei hann æpir eftir nótum.
2. Undrist enginnupp þó vaxi kvistir kynlegir, þá koma úr jörðu harmafuna hitaðri að neðan og ofan vökvaðri eldregni tára.
3. Ámæli þvi enginnOddi Hjaltalín, orð þó hermdi hann er hneyksluðu suma. Það voru frostrósir feigðarkulda, harmahlátrar og helblómstur.
4. Því allt frá æskuætíð hönum heims sig hamingja hverfula sýndi, fátækt hönum fylgdi á fundi alla en harmar hans biðu heima oftast.
5. Konungs hafði hann hjartameð kotungs efnum, á líkn við fátæka fátækt sína ól, öðrum varð hann gæfa, ei sér sjálfum, og hjálpaði sjúkur til heilsu öðrum.
6. Önd hans þó var auðug,og þegar harma björg og vanheilsu á brjósti hönum lágu, braust hún undan fargi og bjó í skyndi skrípi-tröll, skjaldmeyjar og skóga hugmynda.
7. Harma þá um stundhennar glöptu þær enar kátlegu kynjamyndir! Aðra þær hneyksluðu, en Oddur byggði sér þar hlátraheim þá heimur grætti.
8. Þegir nú Odduren augun liðnu eftir öndu í eilífð stara, hún þar heim hefir slíkan að betri ei sér byggja þarf!
9. En þú sem undanævistraumi flýtur sofandi að feigðarósi lastaðu ei laxinn sem leitar móti straumi sterklega og stiklar fossa! |
