Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
ÍslandFyrsta ljóðlína:Þú nafnkunna landið sem lífið oss veittir
Höfundur:Bjarni Thorarensen
Heimild:Bjarni Thorarensen: Kvæði. bls.55–56
Viðm.ártal:≈ 1825
Flokkur:Ættjarðarkvæði
1. Þú nafnkunna landið sem lífið oss veittir,landið sem aldregi skemmir þín börn! hvört þinnar fjærstöðu hingað til neyttir, hún sé þér ódugnaðs framvegis vörn.
2. Undarlegt sambland af frosti og funa,fjöllum og sléttum og hraunum og sjá; fagurt og ógurlegt ertu þá brunar eldur að fótum þín jöklunum frá!
3. Fjör kenni? oss eldurinn, frostið oss herði,fjöll sýni torsóttum gæðum að ná; bægi sem kerúb með sveipanda sverði silfurblár Ægir oss kveifarskap frá.
4. Þó vellyst í skipsförmum völskunum meðurvafri að landi, ég skaða ei tel; því útfyrir kaupstaði íslenskt í veður ef hún sér vogar, þá frýs hún í hel.
5. Ef læpuskaps ódyggðir eykjum með flæðaút fyrir haf vilja læðast þér að: með geigvænum logbröndum Heklu þær hræða hratt skalt þú aftur að snáfa af stað.
6. En megnirðu? ei börn þín frá vondu að vara,og vesöld með ódyggðum þróast þeim hjá, aftur í legið þitt forna þá fara föðurland! áttu, - og hníga í sjá. |
