Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Erfikvæði eftir Magnús Magnússon prest í Glaumbæ, dáinn 28. júlí 1840Fyrsta ljóðlína:Allt eins og eikin forna
Höfundur:Gísli Konráðsson
bls.190–192
Viðm.ártal:≈ 1850
Flokkur:Minningar- og erfiljóð
1. Allt eins og eikin fornaaftur fellur á jörð, áður um æsku morgna alblómguð stóð og gjörð, hlýviðra nægra nýtur nýjum að eðlisleik en gömul hníga hlýtur hrörnuð að lyktum bleik.
2. Undir þeim eðlislögumokkar líkami stár, en þótt á ellidögum allir ei verðum nár, ýmsan þó ellin beygir, áður sem röskur var, ágæti eitt það segi öllum er heiðrast bar.
3. Menjar slíkt öldungs eruofan sáðar í grund, öndin með æðstri veru eilífri fagnar stund. Síra Magnús sá mæti maður að heitinn var, autt hans saknaðar sæti sjáum stað Glaumbæjar.
4. Yfir fimm tigi áraí allt hann prestur var, vandaði kenning klára kosna við hans dagfar, ágætur ektamaki, einn bestur húsfaðir, allir þar undir taki, er til hans þekktu fyr.
5. Eftir tvígiftur áttiefnileg þrettán börn, samt þriggja sakna mátti, sú var raun honum gjörn, angraðist af því næsta, á missi þeim er stóð, auðlegð því mat hann mærsta mörg börn að eiga og góð.
6. Lærður í Skálholtsskóla,skrifaður út svo var, smásveinn kom hér til Hóla, haldinn vel lærður þar; Hraustmenni, fimur, hagur, hreinskilni, trúnað kaus, orðstír sá íturfagur allur er hræsnislaus.
7. Hann sjálfur hræsni smáði,hví mundi sæma þá að um hann öldin skráði utan sannleika tjá? Last ærið, oflof eða átti síst við hans geð, eftir hann á því kveða allri hreinskilni með.
8. Lifið í heiðri hreinum,honum það virðing bjó, heiðurs á aldri einum, í sönnum heiðri dó, sex því að áttrætt yfir árin hafði hann nær, mætust hans minning lifir meðan lönd girðir sær. |
