Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Vorvísa við leiði Geirs VídalínsFyrsta ljóðlína:Hvað er það hið lága sem grænkar við grind
Höfundur:Bjarni Thorarensen
Heimild:Bjarni Thorarensen: Kvæði. bls.133
Viðm.ártal:≈ 1800
1. Hvað er það hið lága, sem grænkar við grind,en gróður þó minni í mjúkhlýjum vind í svefnskála dauða berst annara að yfirsængunum? Því veldur nú það, hinn blíðlyndi blundar hér undir. 2. Frá hástöðvum sólar þá gengur að grundí græðanda vorblæ, svo bíður um stund munarheimsástin við leiðið það lágt, það ljúflega kyssir, og kveður svo brátt: Vært sofi Geir biskup góði.
3. En niður þá falla úr lofti’ yfir láðlífstárin, ástar úr sjóðinum stráð, vorblærinn fljúgandi við stendur þá og vængjum úr gullfögrum leiðið það á þeim vatnsperlum heitari hristir.
4. Svo er nú í vor, og svo verður hvert vor,og viljir þú rekja að leiði því spor, að syrgja Geir biskup, þú gjöra það mátt að gráta hann liðinn, en ekki þó hátt, hann þoldi’ aldrei heyra neinn gráta. |
