Söfn

Íslenska

Bragi

Íslenska

Kópavogur

Mosfellsbær

Borgarfjörður

Dalasýsla

Húnaflói

Skagafjörður

Haraldur (Svarfdælir)

Þingeyjarsýslur

Árnessýsla

Vestmannaeyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt (3139)

Afmæliskvæði (14)

Annálskvæði (1)

Ádeilukveðskapur (1)

Ákvæðaskáldskapur (1)

Ástarljóð (32)

Baráttukvæði (1)

Biblíuljóð (2)

Brúðkaupsljóð (9)

Bæjavísur (2)

Bænir (1)

Bænir og vers (25)

Eddukvæði (30)

Eftirmæli (41)

Ellikvæði (7)

Formannavísur (22)

Fræðsluljóð (3)

Gamankvæði (31)

Grýlukvæði (8)

Harmljóð (3)

Háðkvæði (4)

Hátíðaljóð (6)

Háttatöl / Háttalyklar (1)

Heilræði (10)

Heimsádeilur (8)

Helgikvæði (47)

Hestavísur (1)

Huggunarkvæði (2)

Hyllingarkvæði (2)

Jóðmæli (3)

Jólaljóð (5)

Kappakvæði (5)

Konungalof og fyrirmenna (2)

Kveðið fyrir börn (3)

Kvæði um biskupa (6)

Kvæði um heilaga menn (1)

Leppalúðakvæði (1)

Lífsspeki (5)

Ljóðabréf (18)

Matarvísur (1)

Minningar- og erfiljóð (29)

Náttúruljóð (52)

Rímur (204)

Sagnadansar (52)

Sagnakvæði (4)

Sálmar (417)

Sjóhrakningar (2)

Sorgarljóð (1)

Sónarljóð (14)

Særingar (1)

Söguljóð (13)

Tíðavísur (15)

Tregaljóð (6)

Vetrarkvæði (2)

Vikivakar (13)

Vögguljóð (5)

Ýkjukvæði (5)

Þjóðkvæði (1)

Þorrakvæði (4)

Þululjóð (5)

Þulur (2)

Ættjarðarkvæði (54)

Ævikvæði (6)

Ævintýrakvæði (3)

Vorkvak

Fyrsta ljóðlína:Nú er vetur farinn frá

Höfundur:Gísli Ólafsson frá Eiríksstöðum*

Heimild:Nokkrar stökur Gísla Ólafssonar frá Eiríksstöðum.

bls.12–13

Bragarháttur:Ferskeytt (ferskeytla)

Viðm.ártal:≈ 1925

Nú er vetur farinn frá,
frostið, ísinn, mjöllin;
bráðum vakna blómin smá
bæði um dali og fjöllin.

Hríð ei lengur hrekur svört
hjörð um daga langa;
því er von í brjósti björt
og bros á mörgum vanga.

Eins og barni enn sem fyr
allt mér vorið sýnir
þó bráðum séu botnlausir
bernskuskórnir mínir.

Kom þú blessað, blíða vor!
Bræddu ís frá hjarta.
Láttu oss taka tryggðaspor
til hins göfga og bjarta.

Læknaðu hulin hjartasár.
Heilsu sjúkum gefðu.
Þá, sem fella tregatár,
tryggum örmum vefðu.

Fátæklingum færðu brauð,
frið og yndi sendu.
Líka þeim sem, sem eiga auð,
allt hið góða kenndu.

Gróður beri um grund og höf
geislar þínir ljósir.
Þeim, sem hjá þér geymir gröf,
gefðu á leiði rósir.

Blessað vor! Þín blömdögg hlý
bræðir klaka af strindi.
Hjá þér falla faðmlög í
friður, von og yndi.