Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðrún Oddsdóttir (minning)Fyrsta ljóðlína:Oft er misgjörðamönnum víst
Höfundur:Jón Þorláksson
bls.301–304
Viðm.ártal:≈ 1800
Flokkur:Eftirmæli
Skýringar
Undir fyrirsögn stendur:
„Minníngu þessa kallar skáldið „nefbjörg á náhjálm“, og er hún hér tekin eptir einu handriti. Lag: Hvar viltu, sál mín! huggun fá?“ 1. Oft er misgjörðamönnum vístaf meiðslum lýst er þeir í ásýnd bera, en limaskortur líkamans líðendum hans góðs má og vottur vera. Fyrir góðverk ein fær margur mein: móðir og mær meðal vor tvær því mega skjótt úr skera.
2. Vort sorgarefni nýskeð núvarð nafnkennd sú oss gladdi’ og kvaddi kvinna: Guðrún Oddsdóttir, góðfrægt sprund, gekk á hins fund og moldar mæðra sinna; móðirin merk miskunnar verk framdi við fljóð: hún fæddi jóð en enginn að nam hlynna.
3. Andaðar mæðgur tek eg tværtil dæmis þær er með oss ásamt vóru, hvor þeirra dyggðum skærum skein, skírlíf og hrein, mættu þó meini stóru: hin eldri hlaut heilsutjóns þraut, dyggðug og djörf því dugði þörf hvers aðrar frá sem fóru.
4. Hin yngri brjóstgóð eins og hún,Odds jóð Guðrún, mjög kær var móður sinni, en sama hreppti sjúkdóms-mein, af saurgun hrein allteins í umgengninni, við móður mjúk, meðan var sjúk, meir öllu mat meðan hún gat að henni hjúkra kynni.
5. Sem ítrum kappa’ er ærukransog ættlegg hans sitt limalát í stríði, hún sinnar móður heiðursvott, heims börnum spott, erfði, sem andlitsprýði; samviskan manns og hegðan hans berst meiðslum mót og mælir bót þótt aðrir ákaft níði.
6. Hún inngekk vaxin hjónaband,húsfreyjustand með allri röksemd rækti, við sinn ektamann ástargjörn ól honum börn, verðug að vænt um þækti; fimm af þeim enn umgangast menn – hún framgekk fróm uns fékk þann dóm: að himins heimboð sækti.
7. Þannig getur hin dýra dyggðdrepið andstyggð og gjört að eftirlæti, afskræmi lastar umskapað og í þess stað hafið sitt heiðurssæti; viðkvæmni djörf veinandi þörf fær af sér ei að ansa nei þótt ragur þagað gæti.
8. Hér jafnframt þó eg vita vilvogunarspil, sem þessu dylst í dæmi, nema til knýi nauðsyn fast að nálægjast svo megnu sóttarnæmi, ofdirfð óvör ollir hrakför og fári fróns, til falls og tjóns allmörgum eflaust kæmi.
9. Nær kærleik styðja þessi þrjú:þor, bæn og trú, von er að vel af reiði; því meiri sem hann þolir raun því stærri laun. himinninn honum greiðir; guð geldur merk guðs þakka verk; guð gæti vor! gjörvöll lífs spor fram til farsældar leiði! |