Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Eitt kvæðiFyrsta ljóðlína:Sætan kjósa eyrun óm
Höfundur:Þorlákur Þórarinsson
Heimild:Rask 87. bls.46r–47v
Viðm.ártal:≈ 1775
Tímasetning:1770
Skýringar
Í Íslenzkum gátum, skemmtunum, vikivökum og þulum III er kvæðið prentað á bls. 303–305 eftir ÍB 567 8vo. Það er í handritaskrá PEÓl talið skrifað um 1770. Í því handriti er kvæðið sagt eftir séra Þorlák Þórarinsson. Þorlákur var fæddur 1711 og dáinn 1773 (drukknaði í Hörgá). Eftir Þorlák kom út Lítið bænakver 1780 en þekktastur er hann fyrir skáldskap sinn, t. d. vikivaka og þulur og eftir hann er kvæðið Danslilja.
Það er nokkuð meingað mál og múkavilla. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
1. Sætan kjósa eyrun óm,augum lysting færa: Geislar, rósir, runnar blóm og rauða gullið skæra. Glæðir hrós í gumna róm gjörvallt náttúrunnar prjál – það er nokkuð meingað mál – ef að drósin ung og fróm ei skal hópinn fylla. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
2. Kærust býður kjörin þrenn,kurteis mærin unga ef hana prýðir allt í senn: álit, geð og tunga. Margt ei níðir mundangenn mær ef hatar eðlisbrjál. – Það er nokkuð meingað mál. – Hrósun þýða heyra menn, hjá mér tekst upp illa. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
3. Foldar eigi fæðist jurtfegri en liljan hýra. Nokkrir segja að Ammors urt ilman gefi dýra. Þó er meyjar mynd og kurt meira verð ef helg er sál. – Það er nokkuð meingað mál. – Skuli eg reigja þelið þurrt *og þeirra hýru spilla. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
4. Sumir látast leggja fínlíknarráð og segja: Hafðu gát á huga þín, horfðu síst til meyja. Þær með káta *kæki sín kunna þér að vinna tál. – Það er nokkuð meingað mál ff sjálfir játa silkilín sér geðfelt að hylla. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
5. Skal það vera nokkuð næmtnauðbeygjunnar efni verði mér að mynnast dræmt mens við unga gefni. Þessum er so það viðkvæmt þeirra líf sem pikki nál. – Það er nokkuð meingað mál. Aka sér með úr og kjæmt og út í höttinn grilla. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
6. Ef eg bögu ber í ljósbauga lindi gefna eður sögu inni drós eintal má ei nefna, þá er jögun jafnvel skós ég sé upp á kvennarjál. – Það er nokkuð meingað mál. Gott að fögur gullhlaðs rós grunaðis ei mín frilla. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
7. Hvörki má eg brosa blítt,bjóða koss né varma, skrúðið á þeim skoða frítt né skrautið munns og hvarma. Hendi ef brá um herðar lítt hlaupið var í sankti Pál. – Það er nokkuð meingað mál. Fyrir mér, já, er furðu títt fixeruð hvör átylla. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
8. Alla finn eg orðsök mérút í Frans að hlaupa, kveðja tvinna hrundir hér, helgan stein þar kaupa, setjast inn og syngja á kver signaðan Rúnsívalsannál. – Það er nokkuð meingað mál. Þá munu hinna hugrauner Haki og Óðinn stilla. Ég má ekki jómfrúnum dilla.
9. Annars mun eg fresta förfyrst um árið térna, skaps við una skárri kjör og skemmta meyjum hérna, þefgautunum þakkarsvör þeygi velja góms af ál. – Það skal ekki meingað mál. Víkja stunum vigra fjör og virt á svönnum gilla. Já, með æru jómfrúnum að dilla. Athugagreinar
3.9 og] < eg hdr.
4.5 kæki] (svo í hdr.). Rask 87, bl. 46r–47v. |