Guðs forsjón

Guð umsorgun fyrir fasta
farsæld hverrar skepnu ber;
vantrúar með vílsamasta
vin skal aldrei spurt af mér:
Hvaðan snauðum björg að berst?
Bitri nauð eg hvernig verst?
Heiti Krists sá hyggst að bera
hugsjúkur má ekki vera.

Nei, áhyggju, minn guð! mína
og mig eg fel í hendur þér,
öruggur fyrir umsjá þína
er eg farsæll þar og hér.
Eilíf speki er allt þitt ráð,
öll þín breytni gæska og náð!
Eg veit ei sjálfur hvað mér hagar,
í höndum þínum ekkert bagar.

Vernd yfir mér nær veit eg þína,
vel fyrir öllu borgið er.
Óró skal mig engin pína,
örugg forsjón þín sem ver.
Vont þorir ei að sýna sig,
sérhver fjandi hræðist mig.
Sjálfur dauðinn síst mér grandar
í sælu guðs, míns föðurs, handa.