Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Viðm.ártal:≈ 1875
Flokkur:Bæjavísur
1. Fleins um njót og falda bilfátt eg ætti að skrafa, eflaust kemur eitthvað til, enginn vill þau hafa.
2. Mestan stunda sómasiðsem að hrósa lýðir, lukkan bæði leikur við ljúft um allar tíðir.
3. Ekki er kyn þó örva gréroft á hörðu kenni, vinnumaður einn þar er sem allvel geðjast henni.
4. Ósamlyndi og úlfbúð héraldrei hafa næði, hvað sem annað ætlar sér alltaf vilja bæði.
5. Seims þó bör og seimgrundinsafni nægum forða eru kölluð aðgætin, ekki tíma að borða.
6. Álmatýr og auðgrundinauðlegð græða óringa, göfuglynd og gestrisin gleðja fátæklinga.
7. Bæði kaffi og brennivínbrúka þau úr máta, börnin særir sultarpín svo þau stundum gráta.
8. Ánægð bæði sérhvert sinnsýnast þau án vafa, ei þó græðist auðlegðin alltaf nægtir hafa.
9. Mikið bæði morgunsvæfmjög vel að sér hlúa, eru af lýðum hreint óhæf haldin til að búa.
10. Vel þau metin mörgum hjámætan elska friðinn, reiknast bæði, rétt skal tjá, reglusöm og iðin.
11. Konan bráðlynd kölluð er,kvarta lýðir gera, bauga rjóður þrár og þver þykir stríðinn vera.
12. Stillt og gætin hrings er hlíð,háttu stundar góða, eins er mætur öllum lýð yggur sunda glóða.
13. Létt við mann sinn leggur ástliljan hafnar bríma, hjónabandið held ég skást hætti einhvern tíma.
14. Bóndi auðar ungri gnáástir kann ei veita því að fleiri fljóðum hjá fékk hann elsku heita.
15. Halur þó og hringa spönghjúskap saman bindi ei samvistin verður löng, veldur ósamlyndi.
16. Heiman lengi síst er sásveigir hlífar skera af því hvorugt annars má án um nætur vera
17. Vill þeim enginn vera hjá,víst er það af hinu, því hann svíkur eftir á alla á kaupgjaldinu.
18. Hugsar sín um börn og búbóndinn þankahrelldur, engin getur haldið hjú, húsfreyjan því veldur.
19. Vinnumaður klappar kærkonumaga vænum, bóndinn á sér aðrar tvær óléttar á bænum.
20. Bæði á daginn blunda rótt,búskap lítið sinna, þegar kemur niðsvört nótt nóglegt hafa að vinna.
21. Hjónin borða hangiket,hjúin svöng það vita, smalinn sárt af sulti grét, samt fékk engan bita.
22. Ánægð bæði eru mest,allur græðist vandi, heimsins gæði hljóta flest horfin mæðustandi.
23. Hringa brú og seggur sásaman búa vildu, þó þau fljúgast alltaf á, enginn trúa skyldu.
24. Njótur skíða hrings og hlíðhorfin stríðum trega eins með blíðu alla tíð unnust prýðilega.
25. Bergja víni brenndu á,böls þó tínist lestur, fátækt pínir þung og þrá, þau framsýnið brestur.
26. Hirðir klæða hrings og reimhandar græða klaka, enginn fæðist arfi þeim, angrast bæði taka.
27. Frá sér hrinda þungum þjóstþrátt er myndar trega, ástin kyndir beggja brjóst en brjálast skyndilega.
28. Veita mestar velgjörðirvíf og lestir skjóma, sífelld gesta ös þar er, og það flestir róma.
29. Konan ræður öllu einofsa með ófrýnum, það er hennar mesta mein manni að þjóna sínum.
30. Klæðum undir hýr og heithlyni sunda glóða falda hrundin fagurleit fangið mundi bjóða.
31. Fleina týr og falda slóðfæsta skemmtun banna, er þar vistin afbragðs góð, öll það hjúin sanna.
32. Þar að vera þykir best,þangað margir leita af því þeirra er yndi mest öðrum gott að veita.
33. Oft af smáu ýfast kannauðar gná við halinn svo að þráfalt sækir hann sinnis hái kalinn.
34. Hirðir skíða hvert eitt sinnhryggð og stríði týnir af því fríða auðgrundin alla blíðu sýnir.
35. Ef að bóndi eina nóttannars staðar tefur henni varla verður rótt, vart hún mikið sefur.
36. Njótur fleins er forvitinnfréttir margar segir, spurull eins og auðgrundin yfir fáu þegir.
37. Fer í kaupstað kyrtla brú,kemur fram á skipin, hjúskaps gleymir helgri trú hún í þennan svipinn.
38. Nokkurn þó á nægtum brestnúna fundið geta, bóndinn líka manna mest mælt er þurfi að éta.
39. Óhófssöm er bauga bilog býsna stór í lyndi, öllu sem þau eiga til eyðir hún í skyndi.
40. Harla nísk er húsfreyjan,hún vill matinn spara, hjúin sult ei þola þann, þau í burtu fara.
41. Mjög er blíð við manninn sinnmenja hlíðin rjóða, henni stríðir sérhvert sinn sendir víðis glóða.
42. Hjónin sitja sín við spil,sífellt vaka um nætur, ef að kaffi er þá til upp hún setja lætur.
43. Ætíð hjónin iðja smátt,arfar fjölga beggja, þegnar líka þurfa brátt þeim af sveit að leggja.
44. Örva fríðum ulli réðatlot þýð að bjóða ástar blíðu brosi með björkin víðis glóða. |
