Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
GöngumaðurinnFyrsta ljóðlína:Guð, sem er yfir Guðum neðri
Höfundur:Gellert, Christian Fürchtegott
Þýðandi:Jón Þorláksson
bls.291–292
Viðm.ártal:≈ 1800
Skýringar
„Snúið úr Gellerts kvæðum (Der Reisende í Fabeln und Erzählungen 1765, I, bls. 52). Prentað áður í Vinagleði, bls. 152. Eptir einu handriti.“
1. Guð, sem er yfir guðum neðri,göngumaður í ströngu veðri um logn og sólskin biður blítt. Júpíter bæn ei hans vill heyra, himinninn blés og draup þess meira því við átti þann dag strítt.
2. Maðurinn ferðast mæðu hrelldur,með beiskri klögun áfram heldur: að guð ástundi manna mein. Hvenær sem ofsa-byljum bráðum, er brautarteina* sviptu ráðum, laust á, úr munni lastan hvein.
3. Skógur nálægur skjól má veita,skundar hann nú til þar að leita í fárviðrinu fylgsnis sér. En áður ró í runnum næðist ræningja sér hann koma og hræðist, strax í regni við staldra fer.
4. Ræninginn greip og benti boga,af bleytu slakan streng nam toga, morðör álagði, miðar vel. En regn og vindur ráð hans brjóta, rauk afllaus píla niður til fóta þeim færa skyldi’ í hjartað hel.
5. „Dári!“ Júpíter reiður ræðir„réttvel þig nálæg píla fræðir hvort eg lét vera hvasst um of. Ef sólskins-ósk væri’ eftir gengið örin, sem datt, þér hefði fengið, af stormi vörnuð, ævi-rof.“ Athugagreinar
2.5 brautarteina: þ.e. fætur ferðamannsins þegar hann gat ekki stjórnað sér fyrir ofviðri.
|
