Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Gísli ÓlafssonFyrsta ljóðlína:Hann sem er á og ó
Höfundur:Jón Þorláksson
bls.300
Viðm.ártal:≈ 1800
Flokkur:Minningar- og erfiljóð
Skýringar
Fyrir neðan fyrirsögn stendur:
„Prestur. Minningarljóð þessi eru tekin eptir einu handriti. Lag: upp hef eg augun mín.“ 1. Hann sem er á og ó,upphaf og fylling sterk, og sérhvert, sem tilbjó, sitt geymir handaverk; hann dyggðar verð sem veit, vottar, að það sem hér felst dáið duft í reit dýrmætt sé fyrir sér.
2. Guði vígt Gísla holdgeymist Ólafssonar, húss þess í helgri mold hvert fyrir settur var; hann kenndi lífsins leið, lifandi, trúr í raun, upp sker því eftir deyð eilífðar bestu laun.
3. Síðarmeir sína hjörð,sem yfir vakti hér æskufrjór ofar jörð, aftur fagnandi sér; dyggð skein á hærum hans háaldraður því dó; eilífan ærukrans enn lengurber hann þó.
4. Jörð þenna grætur gest,Gísla sinn himin tók, nafn hans hið nýja sést nú skráð á lífsins bók; hér yfir guðs-manns gröf grær heiður, þökk og ást, og veglig vonar-gjöf; vér munum aftur sjást. |
