Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Magnús Þórarinsson d.1803 (erfiljóð)Fyrsta ljóðlína:Amen! - sá eldri tíð
Höfundur:Jón Þorláksson
bls.0
Viðm.ártal:≈ 1800
Tímasetning:1803
Skýringar
Est, ubi justus obit, res perpretiosa Jehovæ.
Quid magis esse cupis quam pretiosus ei? 1. „Amen!“ — Sá eldri tíðæ lifir, sver það tal — „rósemd og blessun blíð bein þessi geyma skal! Eg duftsins verð sem veit votta: það tvennt sem hér felst dáið duft í reit dýrmætt er fyrir mér.“
2. „Musteri manndygðar,Magnús Þórarinsson, af mér byggt áður var, á því spratt kikaion. Sigríður, sáð af mér, síðan strax hingað flutt —. Minn vísdóms vegur er verudvöl þeirra stutt.“
3. „Tel ekki mein þín mörg,móðir og ekkja tvist, mín ástkær Ingibjörg, ekkert þú hefir misst: það mitt sem þér eg gaf þitt verða læt eg senn, og duft sem dáið svaf dýrlega gjöri menn.“
4. „Allt tal mitt eiðskraft ber,eiður minn hvörgi brást, vísdómur vald mitt er, vísdómur minn er ást! Það er — æ þessu trú — þín farsæld óefuð að eg en ekki þú er allsráðandi Guð.“
5. Met verð þitt, maður, rétt,manndygðin þar af rís. að deyja líst ei létt, lærist — þá ertu vís. |
