Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Eitt dæmi um það hversu lukkan misfellur mannkindunumFyrsta ljóðlína:Nú má heyra þjóðstig þann
Höfundur:Sigfús Guðmundsson
bls.239
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Heimsádeilur
Skýringar
Fyrsta erindið er myndað af 1., 2., 3., og 7., línu háttarins og þarf ekki að greinast sérstaklega í háttaskrá.
1. Nú má heyra þjóðstig þann,það var fyrst eg minnast kann, í eymdum lifði margur mann. Og mál er að linni.
2. Sumir áttu góss og gull,gildan auð og húsin full, aðrir fundu frost og sull og fengu hvörgi inni. Undu sér við eymd og sút, ævin þeirra gekk svo út. Og mál er að linni.
3. Sumir báru sverð á hliðog sveinstéttina kepptust við, en aðrir öngvan fengu frið og földu sig þar inni. Síðan datt á dyrnar spjót með dáruskap og hofmanns hót. Og mál er að linni.
4. Sumir tóku annars arfundir sig þá nökkur hvarf, en aðrir héldu ei hálfum skarf af heillri eigu sinni. Liðu sút og sorgir menn, að síðustunni húsganginn. Og mál er að linni.
5. Sumir höfðu svo margt búað setja varð í eyði þrjú, en annar hvörki hund né kú hafði á ævi sinni, kot fékk enginn félaus mann, fór svo upp á almúgann. Og mál er að linni.
6. Sumir unnu sér til fjárað setjast undir stéttir þrjár, en aðrir hröktust átján ár í allri góðvild sinni. Þeirra orð og þarfleg ráð þótti ríkum mesta háð. Og mál er að linni.
7. Sumir báru silki og skrúðsópuðu allt úr kaupmanns búð, en aðrir gengu á hákarls húð og héldu á beining sinni. Eldurinn undan hófum hraut þá hofmanns fólkið reið á braut. Og mál er að linni.
8. Sumir höfðu soddan þrótt,þeir sátu og drukku fram á nótt, en aðrir lágu í sæng með sótt, sá var háskinn minni. Hvar sem nökkur datt eður dó dárinn margur að því hló. Og mál er að linni.
9. Sumir prestar hófust hérá hofgarðana ólærðir, en aðrir létu líka sér að liggja á gæruskinni. Svo var brotið bræðralag, bevísast það enn í dag. Og mál er að linni.
10. Sumir höfðu sessur og stól,silfur og gull sem liti á sól, en aðrir fengu öskuból, þó öllu meira vinni. Litlu kostuð klæði fá, kann þar enginn falla upp á. Og mál er að linni.
11. Sumir gátu ekki áttafkvæmið svo lifði nátt, aðrir færðu fólkið smátt fram á handbjörg sinni. Ríkiskvenna kisturnar komu þeim ekki að gagni par. Og mál er að linni. |
