Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 342 Enn andleg vísa um dómsdag og hans teikn og fyrirburðiFyrsta ljóðlína:Aldrei örvilnast eigum
Þýðandi:Ólafur Guðmundsson í Sauðanesi
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). bls.ccxxxj
Viðm.ártal:≈ 1575
Skýringar
„Sálmurinn, 20 erindi, er eftir Nicolaus Fæddereus, „Vaager op, I Christen alle“ (sb. HTh., bl. 355–8). Sálmurinn var endurprentaður í sálmabókum 1619 (bl. 250–251) og 1671 (bl. 311–313). (PEÓl: Upptök, bls. 197)
Enn andleg vísa um dómsdag og hans teikn og fyrirburði. ((Má syngja sem: Kæri lof Guðs kristni)). Hér eru nótur. Enn andleg vísa um dómsdag og hans teikn og fyrirburði
Má syngja sem: Kært lof Guðs kristni. 1. Aldrei örvilnast eigum,útvalin Kristí hjörð, á þessum efstu dögum yfir oss ganga á jörð. Með Guðs orði yðar gætið, gjörið það jafnan best og af því yður kætið, í slíkum raunum mest. 2. Holdsins hugur og sinnihugga sig ekki má í eymd svo upptekinni, ending þá þyngri á. Ef Guð með sínum anda ei lýsir hjartans rót, hjálp vill og huggun senda, hugvit kann öngva bót. 3. Ofan með krafti kemurKristur, vor lausnari. Eins sér hann allur heimur og þá til himna sté. Dæma veröld víða vill með réttlæti brátt, öllu ranglæti eyða í sínum tignarmátt. 4. Allt lið útvaldra mannaupphefji höfuð sín, gæti vel guðspjallanna, Guðs kenning er þar hrein. Postular skírt oss skrifa, skulum þar vakna við, og spámenn mjög vel hafa minnt oss á síðustu tíð. 5. Allvíða undur verðaáður og teiknin flest á himni og á jörðu, ei hafa fyrri sést. Dýr lét Drottinn koma dóm yfir allan heim Guðs lýð gjörður til sóma gleðjist af degi þeim. 6. Um affallið frá trúnniflest vitum talað sé, með hverju missa kunni mannkyn á jörðunni. Andar sælu og sóma, sem hét oss guðleg náð í frelsara vorum fróma fyrir sitt háva ráð. 7. Antakrist því afvíkjum,öllum hans limum með, sem með fláttskap og svikum sækja á mannkynið. Guðs rétt og orð þeir kefja og sakrament afmá. Hæða Guð en sig hefja, hjátrú svo blindar þá. 8. Heift, morð og manndráp líka,mótþrói, girnd og stríð. Öfund, ótrú, krankleikar aukast með dýrri tíð. Fédrátt og ábata allra nú kapp er eitt og breyting ýmsra hluta. Allt er slíkt Guði leitt. 9. Öðlast illska og lestiryfirburði í heim. Feila sér ekki flestir, fremja hvað líkar þeim. Ofstopa almennt kunna, akta ei sína stétt. Holustu hjú ei unna, hefst upp það síst er rétt. 10. Köld er orðin ástsemium þessa síðstu stund. Gróða og góss í heimi gegnir mest manna lund. Hver gjald í góðu færi grípa með röngu kann, en þó það api væri, einn herra virðist hann. 11. Fæða á manninn að mettameð drykk sig næra rétt. Í hófi þiggja þetta, það hefur Guð til sett, en nú ofneyslu halda, óð drykkja helst er kær. Bindindi sést nú sjaldan, sællífi forgang fær. 12. Leyfi vor Drottinn veittiveröld til gagnsemdar, með réttlæti svo mætti afla og leita fjár. Allt er það nú umvendað, ágirnd og ráni fyllt. Frekt hefur heim forblindað fláræði djöfuls illt. 13. Manna ofdirfð nú mesta,megum heyra og sjá, byggja hús, borgir festa, burtför sem langt sé frá. Ráð vilja engin rækja, rangt kjósa fyrir best. Sjálfir eftir því sækja, sem þeim þó grandar mest. 14. Í hjúskap skal hver sig gefa,hefur svo Guð til sett. Með sið og sóma lifa, svo mannkyn aukist rétt. Án Guðs ótta óvirða allmargir nú þá stétt, staðfestu því sig firrða, fyrr vinni mörgum prett. 15. Bylgjur mjög hátt nú hljóða,hræðilegur er sjór. Jarðskjálftar vinna voða, veðrátta þung og stór. Aumlega menn á jörðu örvilnast kaunum í, ei kann það annars verða, andstyggð sú veldur því. 16. Hæstu kraftar himnannahrærast með stórum brest. Sól, tungl og stjörnur sanna sorta og teiknin flest. Dómadegi með veldi Drottinn þá yfir slær, umsnýr öllu með eldi, enginn það staðist fær. 17. Þann dag í dýrð vill skínaDrottinn fyrir allri þjóð með alla engla sína, ótt ganga lúðra hljóð. Dómsúrskurð glöggvan greiðir, guðlausum slær í eld. Trúaða í líf innleiðir lausnarans miskunn mild. 18. Æ skal þó orð vors herraaf ríki sælunnar öllum heim vottuð vera, vonda að þrjóti forsvar. En Guðs börn fögnuð finni og forði sér syndum mest, þá meður kvöl sinni kvittað hefur og leyst. 19. Það skal kristna menn kæta,kvalir þó reyni hér, Guð vill þeirra vel gæta, gefur þeim vist með sér. Þolug von á hans orði er jafnan þörfust þeim. Náð Guðs oss nauðum forði nú og í seinna heim. 20. Ætíð skulum ákallaeilífan föður Guð, fyrir sinn son alla frelsi af kvöl og nauð. Helgan anda oss gefi, aldrei þann missum vér, hér og í hinu lífi oss haldi til dýrðar sér. Athugagreinar
Amen.
|
