Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 328 - Hymn. Jam moesta quiesceFyrsta ljóðlína:Hér bið eg linni hryggð og kvein
Ætlaður þýðandi:Ólafur Guðmundsson í Sauðanesi
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). bls.ccxx-v–ccxxi-r
Viðm.ártal:≈ 1575
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Fyrirsögn:
Hym. Jam moesta quiesce. Með það lag sem: Einn Guð skapari. Hymn. Jam moesta quiesce
Með það lag sem: Einn Guð skapari. 1. Hér bið eg linni hryggð og kvein,harmi ei lengur móðir nein börn sín, því dauðans dapra mein til dýrðar lífsins leið er ein.
2. Hvað þýðir gröf sú geðsemd hlaut,gröftur steina og þvílíkt skraut? Sá þar er lagður, náðar naut, nú sefur, lifir, sviptur þraut.
3. Þar nú sjáum, að hvílist hérhold andarlaust, þá minnunst vér, skammt síðar aftur skilning ber, skipast þangað hans heimili er.
4. Koma mun snart hin efri öld,að vermast bein nú orðin köld. Með lifanda blóði hitnar hold, hreppir sál fornu vistar völd.
5. Forðum líkin, freðin og stirð,fúin í gröfunum lágu byrgð, öndu samtengd og sóma virð, sviptast í loftið dauða firrð.
6. Þanninn frjóvgast það þurra sáð,þó visið og dautt sé lagt í láð. Úr dufti jarðar fær ávöxt tjáð álíkan þeim sem fyrr hafði náð.
7. Meðtak þú, jörð, og nær þú nú,náðug sé honum hvíla sú. Að mannsholdi ert móðir þú. Mætan hlut legg eg á þína trú.
8. Önd hafði fyrr þar inni vist,af Guðs munni var sköpuð fyrst. Skynsemi hrein með hárri list honum var veitt af sjálfum Krist.
9. Framliðið hold nú geym þú, gröf.Guð heimtir aftur það hann áður gaf. Minnist á þann í moldu svaf, mynd sinni hverfur aldrei af.
10. Fagnaðar brátt mun fylgja stund,fyllir Guð von á alla lund. Þessum skilar af þínum fund í sömu allri líkams mynd. |
