Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 018 - Um fæðing Kristi út af guðspjallsins historíuFyrsta ljóðlína:Jómfrú Máríá ólétt var
Höfundur:Michael Weiße
Þýðandi:Þýðandi ókunnur
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). bls.Bl. ix--x
Viðm.ártal:≈ 1575
Tímasetning:1589
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Sálmurinn er þýskur að uppruna, eftir Michael Weisse, „Weil Maria schwanger ging“ og er þýddur eftir frumtexta í Sálmabók Guðbrands 1589 og hélst þýðing hans óbreytt í næstu prentunum nema hvað „heimsins makt“ í 5. erindi var þar gerð að „heims hoffrakt“. Þýðingin var prentuð áfram í sb 1619, bl. 9-10; sb 1671, bl. 7-8; JÁ 1742, bls. 18-20; sb 1746, bls. 18-20; sb 1751, bls. 8-20 og í grallara 1607 (í viðauka) og öllum gröllurum síðan og einnig í s-msb 1742. (Sjá PEÓl: „Upptök sálma og sálmalaga í Lútherskum sið á Íslandi.“ Árbók Háskóla Íslands háskólaárið 1923--1924. Fylgirit. Reykjavík 1924, bls. 71--72).
Um fæðing Kristi út af guðspjallsins historíu
Við lag: Dies est leticie.
1. Jómfrú María ólétt vará Ágústus tíma. Heitin Guðs og helgar spár hlutu fram að koma. Af keisaranum útgekk boð, um allan heiminn skyldi þjóð sig skattskrifa láta. Hver mann fór að halda það, heim á sinn fæðingarstað, hlýðni honum að játa.
2. Jósef út af Nasaretá Galílea landi, í borg þá Betlehem hét bráðliga farandi, því af Davíðs ættum var. átti hann að bjóða þar skattskyldu ásetta, og með honum Máríá, mey hafði sér fastnað þá, að barni ólétta.
3. Tókst svo, hennar tími var,töf meðan þar hafði. Fyrsta son sinn fæddi þar, fötum sínum vafði. Í jötuna hann hneigði þá því herbergjum var vísað frá. Þung var fátækt þessi. Fyrir oss þoldi frelsarenn um ellefu árin þrenn; endaði á krossi.
4. Fjármenn voru í sömu sveit,sem vöktu um þær nætur, héldu sinni hjörð á beit. Herrans engill mætur til þeirra kom svo birtu brá blessaðri í kringum þá. Af því hræðslu hljóta. Engill kvað: „Ei óttist þér, yður eg stóran fögnuð ber. Öll þjóð á þess að njóta!
5. Í dag fæddist yður í heimendurlausnari traustur. Í borg Davíðs, Betlehem, borinn er herrann Kristur. Gangið nú í greindan stað, gef eg yður merki það, þar skulu þér finna reifað barn í jötu lagt, öngva hefur heimsins makt, á sig tók eymdir sinna!“
6. Að þeim engli eftir þaðótal himnasveita söfnuðust í sama stað, sætt lof Guði veita. Sungu Guði á himnum hæst, heiður, lof og dýrð sé stærst um eilífar aldir. Friður á jörðu jafnan sé, fögnuður með mannkyne og heilög trúa haldist.
7. En sem fóru englarnerupp til himna þaðan, fjármenn sögðu: „Ferðust vér fram til Davíðs staðar. Atburð skulum þann sjálfir sjá sem segja lét oss Drottinn frá og þar er tilfallinn!“ Komu fram og fengu séð frú Maríu og Jósef með og barnið lagt í stallinn.
8. Þá nú höfðu þetta séð,þaðan af kunngjörðu atburð þann og orðin með, er af því barni heyrðu. Hver mann, sem því heyrði lýst af hjarðarmönnum, þótti víst undarleg sú saga. Orðin þessi öll sér hjá ein varðveitti Máríá og setti sér í huga.
9. Hirðar gengu glaðir heim,Guð heiðra og lofa, að sannleik allan sýndi þeim sem áður heyrt hafa. Kristin þjóð með þakkargjörð þiggi Jesúm borinn á jörð og honum hlýða skyldi. Búin er nú blessun stór, sem bauð oss Guð og fyrri sór af sinni ást og mildi.
10. Ó, vor Herra, Jesú Krist,oss í manndóm borinn, þú hefur allan lýð þinn leyst til lífsins áður kjörinn. Opna vor hjörtu, að vér nú orð þín geymum með réttri trú, hvar með hér á jörðu endurfæddir eignust vér arf himna með sjálfum þér og blessuð börn þín verðum. * Þetta er bæði bálksheiti (þ.e. sálmar „Um fæðingu Jesú Kristí“) og nafn á fyrsta sálminum í þessum bálki. |
