Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Upp, upp mín sál og ferðunst fúsFyrsta ljóðlína:Upp, upp mín sál og ferðunst fús
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.198–204
Viðm.ártal:≈ 1650
Flokkur:Sálmar
SkýringarÍ útgáfunni er sálmurinn prentaður eftir handritinu JS 208 8vo, bls. 257–262. Sálmurinn er auk þess varðveittur í sjö eftirtöldum handritum sem vitað er um: Lbs 1927 4to, bls. 398–401; Lbs 883 8vo II, bl. 7v–9r; Lbs 1119 8vo, bls. 642–645; Lbs 1724 8vo, bls. 203–206 (óheilt); JS 141 8vo, bl. 230r–231v; ÍB 138 8vo, bl. 130r–131r, og MS Boreal 113, bl. 581r–582v. Hér er útgáfu Ljóðmæla alveg fylgt. Þessi sálmur sem fjallar um eilífa sælu útvaldra er varðveittur í átta handritum sem kunnugt er um, en hann er auk þess MEIRA ↲ LXXV. psalm. Um dýrð og vegsemd
útvaldra Guðs barna í eilífu lífi. Ton: Mikillri farsæld mætir sá. etc: Thenor.
1. Upp, upp mín sál og ferðunst fúsfríðri Guðs borg að ná þar ununarsamleg eru hús æskileg hönum hjá, þar sáluhjálp án enda er, án dauða líf eilíft, án hryggðar gleðin aldrei þver, angri þar verður svipt, án myrkra ljósið aldrei dvín, eilífur gleðidagur skín, veikleiki, ótti, víl né þrá verður ei nokkur þar, harmurinn öngvan mæða má, mein *ekkert snertir par. Gefi oss öðlast gleði þá, Guð, drottinn allsherjar.
2. Maður enginn hér mæla *slíkt,meta né skynja kann hvað fagnaðarlíf er farsælligt fríðum í himnarann. Herrann, vor Kristur, sú er sól sem að oss forklárar, ljómum þar fyrir lambsins stól líka sem stjörnurnar, augnanna sífelld er þar lyst álíta herrann Jesúm Krist, eyrun vor heyra ætíð fá ilmandi raddirnar. Sætur hljóðfæra söngur sá sífelldlega hljómar. Glaðir æ syngjum Gloríá Guði til eilífðar.
3. Þar er prísuð í þeirri borgþrenningin guðdóms há, hennar um gjörvöll heyrist torg hljómfögur músíká. Þar er án elli æskan hrein, án veiki heilsan klár. Þar snertir ei hið minnsta mein mann neinn um eilíf ár. Allri drottins með englahirð útvaldir búa í þeirri dýrð hvörra gleðinnar yndið er auglitið Guðs að sjá. Ódauðleikanum íklædder, eilífri birtu há, kólrónu þeirra hefur hver höfðum gulllegar á.
4. Ó, hvað farsæl að er sú tíðþá erum komnir þar og eftir liðna heimsins hríð heitum Guðs borgarar. Frá allri mæðu, eymd og þrá erum vér loksins frí, heiður, dýrð, gleði hljómar þá himneska landi í. Æ, hvað fagnaðar vegsemd vór vera mun háleitlega stór þá endurlausnarinn afhendir ástkærum föður oss, faðminn á móti blítt breiðir, býður fram elskukoss. Hryggð og mæða þá horfin er, hörmung og tárafoss.
5. Heilagan selskap höldum þarhimneskum Guði með, forfeður, spámenn fullglöggt *vær fáum þar alla séð; æskilegustu umgengni einninn þeim höfum hjá, sífellda elsku og samþykki sýnir hvör öðrum þá; ásamt ókenndum öllum glöggt ástmenn vora vér fáum þekkt. Frændur og vinir finnast þá fögnuði meður þar. Blómleg og svo með blíðu sjá börnin sín foreldrar. Fagnaðar verður fundur sá framar en mann skynjar.
6. Þessi að öðlast gæðin góðgef þú mér, drottinn minn. Fyrir þíns sonar blessað blóð bænheyr mig, þrælinn þinn. Þegar heiminum frá eg fer mig frelsa af andarpín, skrýð mína sál í himnaher, herra, með blóði þín að eg útvöldum öllum með eilífar þakkir fái téð. Andlit þitt blíða unn þú mér, alvaldur Guð, að sjá, einninn að búa um alder eilífar sjálfum hjá svo eg án enda syngi þér Sanctus og Gloríá. Amen. Athugagreinar
Lesbrigði:
1.14 ekkert] þannig 1724, 141, 1927, 1770, 1773. eckirt 208. 2.1 slíkt] þannig 1927, 1770, 1773, 883, 1119, 113, 138. freckt 208, 1724. gløgt 141. 5.3 vær] þannig 1927, 1770, 1773, 883, 1119, 113. var 208. |
